Текст и перевод песни Eleni Vitali - Isos Ftaine Ta Feggaria

Isos Ftaine Ta Feggaria

Μες τα φτηνά ξενοδοχεία και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν

γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που ′μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή

ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές

μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή

ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Isos Ftaine Ta Feggaria

In cheap hotels and in the sheets of many
in mirrors without memory we will start then

dreams slide into sleep like trains in the station
and in your breath I seek some ancient scenery

Perhaps it's the fault of the moons that I am so alone
I feel like I'm getting older every night and I owe it to life

perhaps it's the fault of the moons and many call me crazy
that I keep searching in the darkness in case something happens
perhaps it's the fault of the moons or maybe it's your fault

A ray of light passes through the bars and erases what happened yesterday
how do you get stories and people's paths tangled up

in the cheap hotel and in the sheets of many
in mirrors without memory we will finish then

Perhaps it's the fault of the moons that I am so alone
I feel like I'm getting older every night and I owe it to life

perhaps it's the fault of the moons and many call me crazy
that I keep searching in the darkness in case something happens
perhaps it's the fault of the moons or maybe it's your fault