Текст и перевод песни Erol Evgin - Neden

Neden

Çok eskiden tanırım, sevdanın bu yüzünü
Binlerce kez oynadı terkedilen rolünü
Hep aynı sahne işte veda edip ayrılmak
Bana yabancı değil, girdiğim çıkmaz sokak
Hep aynı yazgı işte, isyan ederken susmak
Bana yabancı değil, girdiğim çıkmaz sokak
Hiç korkma gücüm yeter, bu ne ilk ne son acı
Hiç korkma zaman geçer, iyi kötü yaşarım
Peki neden öyleyse bir buruk ezik içim
Neden daha şimdiden teslim olmuş gibiyim
Oysa kaç kez yıkıp da, baştan kurdum dünyamı
Şimdi böyle çaresiz, yenik düşen ben miyim?
Ne aşklar geldi geçti, şu köhne yüreğimden
En güzel anıları söküp attım içimden
Hep aynı sahne işte veda edip ayrılmak
Bana yabancı değil, girdiğim çıkmaz sokak
Hep aynı yazgı işte, isyan ederken susmak
Bana yabancı değil, girdiğim çıkmaz sokak
Hiç korkma gücüm yeter, bu ne ilk ne son acı
Hiç korkma zaman geçer, iyi kötü yaşarım
Peki neden öyleyse bir buruk ezik içim
Neden daha şimdiden teslim olmuş gibiyim
Oysa kaç kez yıkıp da baştan kurdum dünyamı
Şimdi böyle çaresiz, yenik düşen ben miyim?
Peki neden öyleyse bir buruk ezik içim
Şimdi böyle çaresiz, yenik düşen ben miyim?

Why

I have known this face of love for a very long time
It has played the role of the abandoned thousands of times
It's always the same scene, saying goodbye and leaving
I am no stranger to the dead-end road I have entered
It's always the same fate, to rebel and then to be silent
I am no stranger to the dead-end road I have entered
Don't be afraid, I am strong enough, this is neither the first nor the last pain
Don't be afraid, time will pass, I will live for better or for worse
So why is there such a bitter pain in my heart?
Why do I feel like I have already surrendered?
Yet how many times have I destroyed and rebuilt my world?
Am I the one who is now so helpless and defeated?
What loves have come and gone through this old heart of mine
I have torn the most beautiful memories from my soul
It's always the same scene, saying goodbye and leaving
I am no stranger to the dead-end road I have entered
It's always the same fate, to rebel and then to be silent
I am no stranger to the dead-end road I have entered
Don't be afraid, I am strong enough, this is neither the first nor the last pain
Don't be afraid, time will pass, I will live for better or for worse
So why is there such a bitter pain in my heart?
Why do I feel like I have already surrendered?
Yet how many times have I destroyed and rebuilt my world?
Am I the one who is now so helpless and defeated?
So why is there such a bitter pain in my heart?
Am I the one who is now so helpless and defeated?