Текст и перевод песни Ewa Farna - Daj mi żyć

Daj mi żyć

1. Czy możliwe jest, zmyć twarz tym lustrem,
Co pokazuje Ci jak bardzo brudnym stałeś się?
Resztki błota na rękach Twych zastygły już,
Bo rzucałeś nim prosto w nas

Ref: Daj mi żyć nie zamiataj prawdy pod mój stół,
Zacznij od swoich stóp, podeptały resztkę dobrych chwil,
Z ja mam serdecznie dość!

2. Pogrążasz się w ten stan, który sobie powodujesz sam,
Trzeba wziąć gorzki lek, by móc lepiej poczuć się,
Więc nie bój się swych łez, tych najszczerszych słów płynących z serc...
Zastanawia mnie skąd ten żal?!

Ref: Daj mi żyć nie zamiataj prawdy pod mój stół,
Zacznij od swoich stóp, podeptały resztkę dobrych chwil,
A ja mam serdecznie dość!

Zamiatałeś prawdę pod mój stół, zaczynasz od swoich stóp,
Wskrzesimy resztki dobrych chwil,
Ich dosyć jest, ich dosyć ich, bo ich dosyć jest
Ich dosyć jest!!!
Zamiatałeś prawdę pod mój stół, zaczynasz od swoich stóp,
Podeptały resztkę dobrych chwil, a ja mam serdecznie dość!

Дай мне жить

1. Разве можно смыть с лица этим зеркалом,
Всю ту грязь, в которой ты увяз?
Остатки грязи на твоих руках засохли,
Ведь ты бросал ею прямо в нас.

Припев: Дай мне жить, не заметай правду под мой стол,
Начни со своих ног, они растоптали остатки хороших chwil,
А мне уже serdecznie надоело!

2. Ты погружаешься в состояние, которое сам себе создаешь,
Нужно принять горькое лекарство, чтобы стало легче,
Так что не бойся своих слез, этих самых искренних слов, льющихся из сердец...
Меня удивляет, откуда эта боль?!

Припев: Дай мне жить, не заметай правду под мой стол,
Начни со своих ног, они растоптали остатки хороших chwil,
А мне уже serdecznie надоело!

Ты заметал правду под мой стол, начинай со своих ног,
Воскресим остатки хороших chwil,
С них достаточно, с них достаточно, ведь с них достаточно
С них достаточно!!!
Ты заметал правду под мой стол, начинай со своих ног,
Они растоптали остатки хороших chwil, а мне уже serdecznie надоело!