บนพระจันทร์ - อ.ไข่ มาลีฮวนน่า , F.HERO перевод на немецкий

บนพระจันทร์

เวลาลูกถามว่าตอนนี้คุณปู่อยู่ไหน
ฉันตอบว่าปู่ของหนูตอนนี้อยู่บนพระจันทร์
เพราะมีบางคราวที่ฉันมองจันทร์แล้วเผลอไผล
นั่งคิดถึงตอนวัยเด็กที่ฉันกับพ่อเคยเล่นด้วยกัน
ทุกๆตอนเที่ยงวัน ฉันจะได้กินข้าวที่พ่อซื้อ
มาส่งให้ฉันถึงที่โรงเรียน ฉันจึงกินดีกว่าเพื่อนทุกมื้อ
พ่อบอกให้ตั้งใจเรียน จะได้ได้ดีกว่าพ่อลื้อ
ที่เป็นเพียงยามธนาคาร แต่ก็ไม่ปล่อยลูกอดมื้อ
พ่อซื้อบ้านด้วยการกู้ ใช้หนี้ด้วยการอด
ทั้งบ้านเรามีผ้าห่มผืนเดียวแต่ห่มด้วยกันหมด
พ่อสอนเกิดเป็นมนุษย์นั้นกฎแห่งกรรมเป็นผู้กำหนด
และชอบสวดมนต์อยู่ในห้องพระ คือภาพที่ฉันยังจำยังจด
เป็นไข้นอนหนาวขด ฉันยังเห็นพ่อนั่งเฝ้า
เห็นภาพมื้ออาหาร ที่เรานั่งกินกลางแมงเม่า
พ่อชอบเพลงเดือนเพ็ญ สุมไฟให้แรงเข้า
และบอกเสมอว่าตอนพ่อแก่นั้นพ่อหวังพึ่งแรงเจ้า

ภาพสะท้อน ย้อนกาลเวลา
อาจฉายมา แจ่มชัดในใจ
ทุกรอยยิ้ม ทุกร้องไห้ ที่เคยจากมา
ไม่อาจย้อน แก้ไขคืนวัน
ชีวิตฉัน มีเพียงเดินหน้า
แต่คืนนี้ อดีตหวนมา คงเพราะแสงจันทร์

ค่ำคืนจันทร์ฉายส่องให้ความมืดสลายไป
ในคืนที่ความคิดถึงไม่เคยจางหายไป
ฉันนั่งมองจันทร์ในวันที่พ่อไม่หายใจ
จะร้องคร่ำครวญปานใด หัวใจก็รู้ว่าสายไป
พ่อฉันผูกคอตาย อยู่ในห้องเพียงลำพัง
ฉันทิ้งให้พ่อเดียวดาย ในวันท่านแก่หมดกำลัง
เพียงเพราะฉันเกลียดชังที่พ่อขี้เมาติดสุรา
และกว่าตัวฉันจะได้สติ ก็ตอนพระสวดกุสลา
ฉันเคยด่าพ่อว่า ไหว้พระทำไมไร้สาระ
ไหว้พระแล้วกินแต่เหล้า พระเจ้าคงสนตายห่าละ
ในวันที่พ่อฉันตาย ฉันพบรูปฉันใต้ฐานพระ
พ่อเพียงก้มหน้าสวดมนต์อ้อนวอน ให้ฉันมีสุข มีฐานะ
เวลาลูกถาม พ่อคะ คุณปู่อยู่ไหนกันเล่า
ฉันตอบ คุณปู่มองเรา อยู่ข้างบนจันทร์เจ้า
ปู่ยังส่องความมืด ให้พ่อก้าวเดินไป
แม้เสียใจและยังเสียดาย ปู่อุ้มหนูน้อยเกินไป

ภาพสะท้อน ย้อนกาลเวลา
อาจฉายมา แจ่มชัดในใจ
ทุกรอยยิ้ม ทุกร้องไห้ ที่เคยจากมา
ไม่อาจย้อน แก้ไขคืนวัน
ชีวิตฉัน มีเพียงเดินหน้า
แต่คืนนี้ อดีตหวนมา คงเพราะแสงจันทร์

บทเพลงนี้ จึงเขียนขึ้นมา เพราะคิดถึงกัน

คืนนี้ใจถวิลถึงวันเก่า
วันที่ยังเคยมีเราอยู่แนบใจ
หลับตาเถอะรุ่งเช้าคือวันใหม่
เก็บความคิดคำนึงไว้... เพียงผู้เดียว

Auf dem Mond

Wenn mein Kind fragt, wo Opa jetzt ist,
antworte ich, dein Opa ist jetzt auf dem Mond.
Denn manchmal, wenn ich den Mond betrachte, schweife ich ab,
denke an meine Kindheit zurück, als ich und Vater zusammen spielten.
Jeden Mittag bekam ich Essen, das Vater gekauft hatte,
er brachte es mir zur Schule, deshalb aß ich besser als alle meine Freunde.
Vater sagte, ich solle fleißig lernen, damit ich es besser habe als er,
der nur ein Bankwächter war, aber seine Kinder niemals hungern ließ.
Vater kaufte ein Haus auf Kredit, zahlte die Schulden durch Entbehrungen.
Wir hatten im ganzen Haus nur eine Decke, aber wir teilten sie alle.
Vater lehrte, dass das Gesetz des Karmas das Leben eines Menschen bestimmt,
und er betete oft im Gebetsraum, ein Bild, das ich noch immer in Erinnerung habe.
Als ich mit Fieber zitternd im Bett lag, sah ich Vater wachen,
sah das Bild unserer Mahlzeiten, die wir inmitten von Maikäfern aßen.
Vater liebte das Lied "Duan Phen", fachte das Feuer kräftig an,
und sagte immer, wenn er alt sei, hoffe er auf deine Stärke.

Spiegelbilder, die die Zeit zurückdrehen,
mögen klar in meinem Herzen erscheinen.
Jedes Lächeln, jedes Weinen, das vergangen ist,
kann die Tage nicht zurückbringen oder ändern.
Mein Leben kennt nur den Weg nach vorn,
doch heute Nacht kehrt die Vergangenheit zurück, wohl wegen des Mondlichts.

In der Nacht vertreibt der Mondschein die Dunkelheit,
in einer Nacht, in der die Sehnsucht niemals vergeht.
Ich sitze und betrachte den Mond an dem Tag, als Vater nicht mehr atmete,
wie sehr ich auch klagen mag, mein Herz weiß, es ist zu spät.
Mein Vater erhängte sich, allein in seinem Zimmer.
Ich ließ Vater allein, an dem Tag, als seine Kräfte schwanden.
Nur weil ich ihn hasste, dafür dass er ein Trinker war, dem Alkohol verfallen.
Und bis ich zur Besinnung kam, war es, als die Mönche die "Kusala"-Sutras sangen.
Ich hatte Vater beschimpft: "Warum zu Buddha beten, das ist doch sinnlos?"
"Zu Buddha beten und dann nur Alkohol trinken, Gott wird sich einen Dreck darum scheren."
An dem Tag, als mein Vater starb, fand ich mein Bild unter der Buddha-Statue.
Vater hatte nur gebetet und gefleht, dass ich glücklich und wohlhabend sein möge.
Wenn mein Kind fragt: "Papa, wo ist Opa denn?"
Antworte ich: "Opa schaut von oben auf dem Mond auf uns herab."
Opa erhellt immer noch die Dunkelheit, damit Vater weitergehen kann.
Obwohl es schmerzt und ich es bedauere, Opa hat dich, mein Kleines, zu selten im Arm gehalten.

Spiegelbilder, die die Zeit zurückdrehen,
mögen klar in meinem Herzen erscheinen.
Jedes Lächeln, jedes Weinen, das vergangen ist,
kann die Tage nicht zurückbringen oder ändern.
Mein Leben kennt nur den Weg nach vorn,
doch heute Nacht kehrt die Vergangenheit zurück, wohl wegen des Mondlichts.

Dieses Lied wurde geschrieben aus Sehnsucht.

Heute Nacht sehnt sich mein Herz nach den alten Tagen,
den Tagen, als wir uns noch nahe waren.
Schließe deine Augen, der Morgen bringt einen neuen Tag,
bewahre die Gedanken und die Sehnsucht... nur für dich allein.