Текст и перевод песни Fanfare Ciocărlia - Alili

Alili

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Payızın göz yaşlarıydı döyürdu pəncərəmi,
Sonra qucaqlayıb ruhumu mən evdə gizləndim.
Sonra bağlı qapısı döyüldükcə otağımın susurdum,
Sonra gözlərin dənizlərində balıqlar üzürdu.
Səhifələr qurtardı, həyat kitabçam boş artıq,
Ağlamaqla bitmir dərdlər, ağlamaqla onlar artır,
Zaman don, tək qalanda dostların içində özgə,
Amma gizləndikcə içimə, özümu tək qalanda tapdım.
Sənin gözlərində ağlayırdı səssiz,
Günah məndədi, bir nəfər göstər səhvsiz.
Sınıq budaqlarçün artıq külək əsmir,
Qalın geyin birtəhər keçirək fəsli.
Bizim aramızda yüzminlərlə pərdə,
Mənim divarlarım tab gətirmir dərdə.
Mənim tənhalığım oldu ən yaxın dost,

Mənim yaddaşımdan ağrılarımı poz – HOST.

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,

Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Gülüşün arxasında hansı hisslər gizlənib
Yenə çirk palçığın üstünü örtdü qar.
Çox işıq salma mənim qaranlığım hirslənir,
Arxamca atdığın daşlardı yadigar.
Həyatı tozlu döngələrdə keçirdikcə,
Mən sənin qiymətini bildim itirdikcə,
Sənin saraylarında daha neçə şahzadə,
Atılmış oyuncaq olacaq sən bezdikcə.
Sənin gözlərində yoxdu artıq sevgi,
Onlar qaçır görüşdükcə gözlərimdən.
Sənin həyat kitabın bəlkə boş qalardı,
Əgər mən olmasaydım ilk səhifəsində.
Məni unutmuş dostlarımla gəldim üzbəüz,
Hardaydız dostlar, bu mənəm, QaraQandı
Amma tanımayıb onlar yanımdan keçdilər,
Həyatdan təkcə yorğunluq bizə qalandı.
Beləcə ötürürdük keçmişə günləri,
Külək süpürürdü keçmişin küllərin
Sən də tullamışdın verdiyim gülləri
Nə oldu sənə nə tez unutdun gülməyi, gülüm

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Sevgi də körpələrtək doğulur ağrılarla
Amma son ümiddə son nəfəsdə səssiz
Mən artıq yox oldum zülmətdə qarğalarla
Mənim azadlığım bu gündən artıq sədsiz.
Qaralanmış şimal küləklərilə əsdim.
Mən artıq uçub getmişəm bu dar qəsfəsdən.
Sənə olan sevgimi əllərimlə boğdum.
Dedim gəl dost olaq, dedin əlvida.

Vurduqca nəbzim, döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, qaytarırsan qırılmış ürəyi.
Qırıldıqca qəsrim, bəsdi vurdun, bəsdi!
Qəlbimi sındırdın, qaldı təkcə bədənim,
Sən mənim dərdim, mənim şeytanım və mələyim,
Sən mənim dərdim, sənə qəlbi qırıqmı vermişdim

Alili

À chaque battement de mon cœur, à chaque pulsation,
Ma plume s'efforce de dépeindre tes yeux, mon amour.
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, recollant les morceaux de mon cœur brisé.
Mon château s'effondre, ça suffit, tu l'as assez frappé !
Tu as brisé mon cœur, il ne me reste que mon corps,
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, t'avais-je offert un cœur déjà brisé ?

Les larmes de l'automne frappaient à ma fenêtre,
Alors, serrant mon âme contre moi, je me suis réfugié chez moi.
Puis, à chaque coup frappé à la porte de ma chambre, je me suis tu,
Et dans l'océan de tes yeux, j'ai vu des poissons nager.
Les pages sont tournées, le livre de ma vie est désormais vide,
Pleurer ne soulage pas la douleur, il ne fait que l'attiser,
Le temps s'arrête, seul parmi les amis, un étranger,
Mais en me réfugiant en moi-même, je me suis retrouvé dans la solitude.
Dans tes yeux, la tristesse coulait en silence,
La faute m'incombe, montre-moi une seule personne sans péché.
Le vent ne souffle plus pour les branches brisées,
Couvrons-nous bien, traversons cette saison tant bien que mal.
Entre nous, des milliers de voiles se dressent,
Mes murs ne supportent plus la douleur.
Ma solitude est devenue ma meilleure amie,

De ma mémoire, je supprime mes souffrances - HOST.

À chaque battement de mon cœur, à chaque pulsation,
Ma plume s'efforce de dépeindre tes yeux, mon amour.
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, recollant les morceaux de mon cœur brisé.
Mon château s'effondre, ça suffit, tu l'as assez frappé !
Tu as brisé mon cœur, il ne me reste que mon corps,

Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, t'avais-je offert un cœur déjà brisé ?

Quels sentiments se cachent derrière ton sourire,
La neige a de nouveau recouvert la boue sale.
N'éclaire pas trop, mon obscurité s'emporte,
Les pierres que tu as jetées derrière moi sont mon seul souvenir.
En parcourant les chemins poussiéreux de la vie,
J'ai compris ta valeur en te perdant,
Combien de princesses dans tes palais,
Deviendront des jouets abandonnés quand tu t'en lasseras.
Dans tes yeux, l'amour n'existe plus,
Ils se détournent lorsqu'ils croisent les miens.
Le livre de ta vie serait peut-être resté vide,
Si je n'avais pas figuré sur ta première page.
J'ai croisé mes amis qui m'ont oublié,
Où étiez-vous, les amis, c'est moi, QaraQandı.
Mais ils ne m'ont pas reconnu et sont passés leur chemin,
La vie ne nous laisse que la fatigue.
C'est ainsi que nous avons traversé les jours du passé,
Le vent a balayé les cendres du passé,
Tu as jeté les fleurs que je t'avais offertes,
Qu'est-ce qui t'est arrivé, comment as-tu pu oublier si vite de sourire, ma fleur ?

À chaque battement de mon cœur, à chaque pulsation,
Ma plume s'efforce de dépeindre tes yeux, mon amour.
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, recollant les morceaux de mon cœur brisé.
Mon château s'effondre, ça suffit, tu l'as assez frappé !
Tu as brisé mon cœur, il ne me reste que mon corps,
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, t'avais-je offert un cœur déjà brisé ?

L'amour, comme les ponts, naît dans la douleur,
Mais dans un dernier espoir, dans un dernier souffle, silencieux,
Je me suis éteint dans les ténèbres avec les corbeaux,
Ma liberté est désormais silencieuse.
J'ai soufflé avec les vents noirs du nord.
Je me suis envolé de cette prison étroite.
J'ai étouffé de mes propres mains l'amour que je te portais.
J'ai proposé que nous soyons amis, tu as dit adieu.

À chaque battement de mon cœur, à chaque pulsation,
Ma plume s'efforce de dépeindre tes yeux, mon amour.
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, recollant les morceaux de mon cœur brisé.
Mon château s'effondre, ça suffit, tu l'as assez frappé !
Tu as brisé mon cœur, il ne me reste que mon corps,
Tu es ma souffrance, mon démon et mon ange à la fois,
Tu es ma douleur, t'avais-je offert un cœur déjà brisé ?