Fer de Lance feat. Cara & Dj Moya - Filaki - перевод текста песни на русский

Κρανίου τόπος, ο δρόμος κι ο λόγος, ο φόβος της 'μέρας

Место черепа, дорога и слово, страх перед днем

Κι ο πόνος της αγάπης δολοφόνος όντως

И боль любви, убийца на самом деле

Δύσκολος τρόπος, δύσκολος καιρός και καιροσκόπος

Трудный путь, трудное время и конъюнктурщик

Ο διπλανός κερδοσκόπος κι εγώ μόνος

Спекулянт рядом, а я один

Η δύναμή μας πηγάζει

Наша сила исходит

Απ' τη φωνή που κραυγάζει

Из голоса, который кричит

Κι ο ήλιος όταν μας κοιτάζει δίνει το σήμα, θ' αργήσεις, ξεκίνα!

И солнце, когда смотрит на нас, подает знак, ты опоздаешь, начни!

Η πόλη μας η Αθήνα, το σπίτι μας έχει Ήλιο

Наш город Афины, в нашем доме есть Солнце

Που κι η νύχτα κι αν μας βρει δεν ψαρώσαμε απ'τη βιτρίνα. Χα-

Даже если нас настигнет ночь, мы не испугались витрины. Ха-

-μένος, ανακατεμένος μέσα στους πολλούς

-отичный, перемешанный среди многих

Δεν ξεχωρίζω για να βαδίζω ευτυχισμένος

Я не выделяюсь, чтобы идти счастливым

Αλυσοδεμένος βαθιά μες σ' εκείνο το μέρος

Прикованный глубоко в том месте

Που στο τέλος το βέλος σε καρφώνει και τέλος. Τέλος

Где в конце концов стрела пронзает тебя и конец. Конец

Κενό που δε γεμίζει, ο άνθρωπος

Пустота, которую не заполнить, человек

Δεν παίρνει ό,τι του αξίζει, θα το δεις

Не получает того, чего заслуживает, увидишь

Μυθομανείς κι ομορφολογάδες αδειάζουν αράδες μέχρι να πειστείς

Вруны и болтуны несут чушь, пока ты не поверишь

Μέχρι να σβήσεις, να πέσεις, να μαγευτείς. Γράφουν'

Пока ты не погаснешь, не упадешь, не будешь очарован. Пишут

Κείμενα βαριά, κάνουν μεγαλεπήβολα σχόλια

Тяжелые тексты, делают амбициозные комментарии

Όλοι ά-φεντες με προνόμια

Все мошенники с привилегиями

Ξεπερνάνε τα όρια και στα παραθυρόφυλλα, στα πρόθυρα

Переходят границы и на подоконниках, на пороге

Κι ο κόσμος πεθαίνει στα πεζοδρόμια

А люди умирают на тротуарах

Δεν μιλάς ο πιο μεγάλος φόβος μου

Ты не говоришь, мой самый большой страх

Είναι να μας ξεχνάς

Что ты забудешь нас

Να θυμάσαι που ξεκίνησες,

Помни, где ты начала

Να γνωρίζεις πού πας

Знай, куда идешь

Η λύπη είναι μισή όταν αγαπάς

Чаша наполовину полна, когда любишь

Κι ανίκητοι άνθρωποι που επιμένουνε

И непобедимые люди, которые настаивают

Βαδίζουνε, ελπίζουνε κι επιλέγουνε

Идут, надеются и выбирают

Η φυλακή είναι φυλακή, η μοίρα θα 'ναι πάντα εκεί

Тюрьма есть тюрьма, судьба всегда будет рядом

Κι εσύ φύλα τη

И ты береги ее

Κρίνονται ανίκανοι να τρέξουνε τη μηχανή

Их считают неспособными управлять машиной

Περιμένω, δε θα φανεί μες το σκοτάδι αστραπή

Жду, не появится ли во тьме молния

Τα παίζω λίγα-λίγα κι αν όλα αυτά που είδα

Я играю понемногу, и хотя все, что я видел

Αλλάξανε σιγά-σιγά, δειλά-δειλά και μπήκα

Изменилось тихо-тихо, робко-робко, и я вошел

Επιτυχία θα 'ναι να 'μαστε μαζί

Успех будет в том, чтобы быть вместе

Και δυνατοί σε κάθε βήμα, σε κάθε χαρά και σε κάθε κύμα

И быть сильными на каждом шагу, в каждой радости и в каждой волне

Φυγή για τους δειλούς στο δέλεαρ

Побег для трусов - искушение

Είναι θηλιές που στένευαν

Это петли, которые сужались

Στέρευαν τα πνεύματα από ιδανικά

Духи иссякали от идеалов

Όσο τα πλούτη σας έρεαν

Пока ваши богатства текли рекой

Ανέπνεαν το θάνατο παιδιά

Дети вдыхали смерть

Εκεί που όχι μόνο μπετό μα ολόκληρες ζωές κατέρρεαν

Там, где рушились не только бетонные, но и целые жизни

Έτσι έμαθα, κυριευμένοι από χαρτιά και κέρματα

Так я узнал, управляемые бумагами и прибылью

Αναπαράγουμε, αναζητάμε και πιστεύουμε ψέμματα

Мы воспроизводим, ищем и верим в ложь

Γεμάτες τσέπες, άδεια πνεύματα

Полные карманы, пустые души

Γράφω για κείνα τα πέτρινα απογεύματά. Αααα-

Я пишу о тех каменных вечерах. Аааа-

-πάνω στο χώμα που μ'αίμα ποτίζανε πέφτανε κάλυκες

-на землю, которую поливали кровью, падали гильзы

Εχθρός ο ρατσισμός, κρύβει το φως, εσύ το κάλυπτες

Расизм - враг, он скрывает свет, ты его покрывала

Κι αλήθεια μας πονάει γιατί ξυπνάει ανασφάλειες

И правда причиняет нам боль, потому что пробуждает неуверенность

Πες μου ποτ'ήρθες, πότε έφυγες, πότε χάθηκες

Скажи мне, когда ты пришла, когда ушла, когда пропала

Κρησφύγετα, ναρκωτικά, μπάτσοι και χρήματα

Убежища, наркотики, полицейские и деньги

Γεμάτα μυαλά με προβλήματα, νεκρές ψυχές στα κύματα ή στα κάτεργα

Головы, полные проблем, мертвые души на волнах или на каторге

Ζούμε σε κελιά χωρίς κάγκελα

Мы живем в камерах без решеток

Γεννιόμαστε, μαθαίνουμε ή πεθαίνουμε αναπάντεχα

Мы рождаемся, учимся или умираем неожиданно

Γιατί ο καθένας μας κουβαλάει το φορτίο του

Потому что каждый из нас несет свой груз

Μέχρι να βρει λιμάνι να το μοιραστεί

Пока не найдет гавань, чтобы им поделиться

Ξέρω ο καθένας από μας κάνει τον κύκλο του

Я знаю, каждый из нас совершает свой круг

Για να χτίσει όσα στο ταξίδι θα πάρει μαζί

Чтобы построить то, что он возьмет с собой в путешествие

Γιατί ο καθένας μας κουβαλάει το φορτίο του

Потому что каждый из нас несет свой груз

Μέχρι να βρει λιμάνι για να εκφραστεί

Пока не найдет гавань, чтобы выразить себя

Απ'την αυγή ως το γέρμα, από την καρδιά ως το δέρμα

От зари до старости, от сердца до кожи

Ως το τέρμα, πλάθουμε τον πολεμιστή

До конца мы лепим воина

Η φυλακή είναι φυλακή, η μοίρα θα'ναι πάντα εκεί