Текст и перевод песни Fereydoun feat. Behrooz Saffarian - Dastegolha

Dastegolha

باز مثل هرشب کسلم
غصه نشسته رو دلم
میگن بازم شهید میاد
یه عالمه خیلی زیاد
ای ایران، ای مرز پر گهر
زنده باد،ایران
دسته گلهای بی زبون
گمشده های بی نشون
یه ریزه خاکسترشون
دو حلقه انگشترشون
یه تیکه استخون سر
یه شاخه گل یه بال و پر
یه دکمه ی پیرهنشون
یه ذره خاک تنشون
تابوتهای یه اندازه
تو هر کدوم یه سربازه
باده که شیون می زنه
ابره که بر تن می زنه
تابوتها خیس آب میشن
دسته گلها خراب میشن
می پیچه توشهر و دهات
عطر سلام و صلوات
آی مادرهای مهربون
بچه هاتون بچه هاتون
دسته گلهایی که دادین
به جبهه ها فرستادین
حالا با تابوت اومدن
با بوی باروت اومدن
سر ندارن پا ندارن
شوق تماشا ندارن
مادرها از خدا میخوان
با گریه و دعا میخوان
تابوتاشونو باز کنن
بچه هاشونو ناز کنن
اما بویی عجیب میاد
بو کنی بوی سیب میاد
میگن کسی که پا بشه
راهی جبهه ها بشه
سر به بیابون بذاره
تو عاشقی جون بذاره
اونجا که آفتاب می شینه
باغ گل سیب می بینه
بچه های نجیب من
باغ گلهای سیب من
رو عشقتون پا نذارین
ایران رو تنها نذارین
میهن رو تنها نذارین

Bouquets of the Voiceless

Again, like every night, I'm desolate,
Sorrow has settled upon my heart.
They say, once more, the martyred shall arrive,
A great many, countless.
O Iran, O frontier of countless gems,
Long live Iran.
Mute bouquets,
Unidentified wanderers,
A tiny piece of their ashes,
Two rings from their fingers,
A fragment of bone from their heads,
A bud of a flower, a wing, and a feather,
A button from their shirt,
A speck of dust from their bodies,
Coffins of uniform size,
In each one, a soldier lies.
The wind howls and wails,
The clouds weep and pour upon them.
The coffins are drenched in water,
The bouquets of flowers are ruined.
The fragrance of salutations and prayers
Permeates the towns and villages.
O compassionate mothers,
Your sons, your sons,
The bouquets of flowers you gave,
You sent them to the battlefront,
Now they have returned in coffins,
With the acrid scent of gunpowder,
They have no heads, no legs,
They have no desire to be seen.
The mothers beseech God,
With tears and supplications, they plead,
To open the coffins,
To caress their sons.
But a strange aroma lingers,
When you inhale, it smells like apples.
They say, whoever rises,
And sets out for the battlefields,
Who ventures into the desert,
Who sacrifices their life in love,
There, where the sun sets,
They shall behold an orchard of apple trees.
My noble children,
My orchard of apple blossoms,
Do not abandon your love,
Do not forsake Iran,
Do not leave the motherland alone.