Текст и перевод песни Ferhat Göçer - Takvim

Takvim

Yıllar mı hızlandı yoksa?
Ne çabuk geçiyor upuzun günler, geceler
"Daha dün gibi!" derler ya hani
Meğer herkes kurarmış böyle cümleler
Vakit geçmek bilmezdi oysa
Hangi ara koptu yaprak yaprak takvimler?
"Akarken biriktir." derler ya
Kasam boş, kalbim kırık, elde yine hüzünler
Pişman, çok pişmanım esasen
Ama çok korkuyorum ya reddersen
Gururdan mı nedendir artık
E sen gel kendini alt edersen
Evimi ocağımı, yuvamın sıcağını
Yârimin kucağını bıraktım
Her günahın tadına, dünyanın batağına
Batacağım kadar battım
Evimi ocağımı, yuvamın sıcağını
Yârimin kucağını bıraktım
Her günahın tadına, dünyanın batağına
Batacağım kadar battım
Meğer herkes tanışıyormuş
Bir gün mutlaka gerçeğin ta kendisiyle
İnsan buna da alışıyormuş
İnsan dayanıyormuş bütün gücüyle
Pişman, çok pişmanım esasen
Ama çok korkuyorum ya reddersen
Gururdan mı nedendir artık
E sen gel kendini alt edersen
Evimi ocağımı, yuvamın sıcağını
Yârimin kucağını bıraktım
Her günahın tadına, dünyanın batağına
Batacağım kadar battım
Evimi ocağımı, yuvamın sıcağını
Yârimin kucağını bıraktım
Her günahın tadına, dünyanın batağına
Batacağım kadar battım

Calendrier

Les années passent plus vite ou quoi ?
Comme ces jours et ces nuits défilent vite
"C'était hier !" comme on dit
Apparemment tout le monde utilise ces expressions
Le temps semblait passer si lentement
Quand est-ce que ces calendriers ont été arrachés page par page ?
"Mets de l'argent de côté." comme on dit
Mon portefeuille est vide, mon cœur brisé, je suis rempli de tristesse
Je regrette tellement
Mais j'ai trop peur que tu me rejettes
Est-ce par fierté ou quoi
Et si tu venais te surpasser
J'ai quitté ma maison mon foyer, la chaleur de mon nid
Les bras de ma chérie
J'ai goûté à chaque péché, à la boue de ce monde
Je me suis enfoncé jusqu'à ne plus pouvoir sombrer
J'ai quitté ma maison mon foyer, la chaleur de mon nid
Les bras de ma chérie
J'ai goûté à chaque péché, à la boue de ce monde
Je me suis enfoncé jusqu'à ne plus pouvoir sombrer
Apparemment tout le monde rencontre
Un jour forcément la vérité personnifiée
L'homme s'y habitue
L'homme résiste de toutes ses forces
Je regrette tellement
Mais j'ai trop peur que tu me rejettes
Est-ce par fierté ou quoi
Et si tu venais te surpasser
J'ai quitté ma maison mon foyer, la chaleur de mon nid
Les bras de ma chérie
J'ai goûté à chaque péché, à la boue de ce monde
Je me suis enfoncé jusqu'à ne plus pouvoir sombrer
J'ai quitté ma maison mon foyer, la chaleur de mon nid
Les bras de ma chérie
J'ai goûté à chaque péché, à la boue de ce monde
Je me suis enfoncé jusqu'à ne plus pouvoir sombrer