Текст и перевод песни Filipek - List pożegnalny (prod. Foux)

List pożegnalny (prod. Foux)

In the endless sky we are but one
In my dreams wolf and I
Wiesz, parę lat temu byłem gotowy do uzewnętrznienia
Parę lat temu, ta, jeszcze bym nie miał nic do powiedzenia
Żyłem od niechcenia, nie dziwi Cię pewnie, bo trochę mnie znasz
Jak ten list nie doszedł Ci wcześniej, wolałem wszystko powiedzieć Ci w twarz
Dziś się nie łudzę, Twój obraz zamazał się w korpo budynkach
W chujowych przyjaźniach i chęci by na koncie była jedynka
Marna nawijka, nie będę Ci kłamał, zdradziłem Twą miłość już milion razy
Tak samo jak Ty mnie, mała, tak złamaliśmy przysięgę gówniarzy
Czasem to parzy, pytałaś co u mnie, wychodzi na dobre?
Luźne pytanie, gdy miałem świadomość, że z kimś właśnie dzielisz kołdrę
I to nie ja, nie pytaj o kumpli, bo się zmienili
Wszyscy znajomi, co byli od zawsze, teraz dla mnie anonimy
Nie chcę ich winić, bo czynsz i rachunek, i tak jest z powrotem
Jak wyleciałaś, rzygałem ciszą, bywało słabo, a potem
Raz czułem się jak Gatsby, raz jak bankrut co hulał
Ten list to nie jest dramat, to faktu literatura
I chyba teraz słowa mnie tak nie ranią
Wyprany z tych emocji, obojętny na wszystko
I chyba boli, że sprzedaliśmy tak tanio
Ideały i wiarę, w zamian za relatywność
I chyba teraz już mozesz to przeczytać
Zaparzyć sobie kawę, gdy on już będzie spał
Nie ma tu odpowiedzi, nie ma też pytań
Puste retrospekcje, może ukryty żal
In the endless sky we are but one
In my dreams wolf and I
Dziś się nie łudzę
Czasem to parzy
Samotność weszła w krew
Przestałem liczyć się
Obojętny na wszystko
Wyprany z tych emocji
To nie jest dramat, to faktu literatura
Wiesz, chciałem Cię szukać jak opadłem z sił, tylko czekałem
Wiesz, to tylko słowa, słowa, słowa
Bo gdybym Cię znalazł już to co jest dalej
Samotność weszła w krew jak kumplom feta, prozak
Przestałem liczyć się, taka metamorfoza
Zjeździłem Polskę i po jakimś czasie, panny rzucały mi się na szyję
Jeszcze jedna więcej, kręgosłup moralny pierdolnie za chwilę
Mówiły słodkie "Kocham", ja gorzkie "Jak tam leci?"
Pytały o potomstwo, wyjęły z ust mi dzieci
Wsiąkłem w nienawiść, nie chciałem się zabić, ja chciałem zabijać
Uzależniła mnie adrenalina, chcialem tak mocno, byś to zobaczyła
Biłem po ryjach, a zdarte knykcie były, już wtedy, porażki symbolem
W codziennym życiu dawałem dupy, choć często mówiłem, że coś pierdolę
I nie osądzaj, ja nie kreuję image'u bad boy'a
Nie znamy się, mała, od wczoraj, pewnie byś śmiała się z moich dokonań
I chyba teraz słowa mnie tak nie ranią
Wyprany z tych emocji, obojętny na wszystko
I chyba boli, że sprzedaliśmy tak tanio
Ideały i wiarę, w zamian za relatywność
I chyba teraz już mozesz to przeczytać
Zaparzyć sobie kawę, gdy on już będzie spał
Nie ma tu odpowiedzi, nie ma też pytań
Puste retrospekcje, może ukryty żal
In the endless sky we are but one
In my dreams wolf and I
Dziś się nie łudzę
Czasem to parzy
Samotność weszła w krew
Przestałem liczyć się
Obojętny na wszystko
Wyprany z tych emocji
To nie jest dramat, to faktu literatura
Pisałem przez noce, zawsze o Tobie, serce na dłoni
Parę duperek się za bardzo wczuło, głupie
Myślały, że to co piszę, kurwa, jest chyba o nich
Śmiałem im się w twarz, a moja szydera drażniła najbardziej
Wiesz, nie żałuję, te tępe suki nie miały do Ciebie podjazdu, skarbie
Skarbie? Kurwa, ja znam jeszcze to słowo?
Mój głos je wypowiada tak bardzo obcesowo
Mówiłaś zawsze bym rozwijał pasję, że genach, naprawdę, mam bycie znanym
Chyba do dziś paru mnie zna, paru Ci powie, że pojebany
Ciekawe co dzisiaj ci ludzie myślą, gdy przesłuchują sobie ten numer
Znów nie lubiany, to musisz wiedzieć, bo od zawsze w piździe mam ich szacunek
Wiesz, ja nie umiem się nie przejmować ludzką krytyką
Zawsze mnie za to tak bardzo cisnęłaś, bo Tobie opinie najczęściej wiszą
Potraktuj list ode mnie jako dowód siły
Nie żywię już urazy
Całusy, Filip
Dziś się nie łudzę
Czasem to parzy
Samotność weszła w krew
Przestałem liczyć się
Obojętny na wszystko
Wyprany z tych emocji
To nie jest dramat, to faktu literatura
In the endless sky we are but one
In my dreams wolf and I

Farewell Letter (prod. Foux)

In the endless sky we are but one
In my dreams, the wolf and I
You know, a few years ago I was ready to open up
A few years ago, yeah, I wouldn't have anything to say yet
I lived carelessly, it probably doesn't surprise you, because you know me a bit
If this letter didn't reach you earlier, I preferred to say everything to your face
Today I have no illusions, your image has blurred in corporate buildings
In shitty friendships and the desire to have a one on the account
Lousy rapping, I won't lie to you, I betrayed your love a million times
Just like you did to me, babe, that's how we broke our childish oath
Sometimes it stings, you asked how I was doing, is it going well?
A casual question, when I was aware that you were sharing a blanket with someone
And it's not me, don't ask about my friends, because they've changed
All the friends who were always there, are now anonymous to me
I don't want to blame them, because rent and bills, and it's back again
When you left, I was vomiting silence, it was bad, and then
Sometimes I felt like Gatsby, sometimes like a bankrupt who was partying
This letter is not a drama, it's factual literature
And I guess words don't hurt me so much now
Washed out of those emotions, indifferent to everything
And it probably hurts that we sold so cheap
Ideals and faith, in exchange for relativity
And I guess now you can read it
Make yourself a coffee when he's already asleep
There are no answers here, nor are there any questions
Empty retrospection, maybe hidden regret
In the endless sky we are but one
In my dreams, the wolf and I
Today I have no illusions
Sometimes it stings
Loneliness has entered my blood
I stopped counting myself
Indifferent to everything
Washed out of those emotions
This is not a drama, it's factual literature
You know, I wanted to look for you when I was out of strength, I was just waiting
You know, it's just words, words, words
Because if I found you, what's next
Loneliness has entered my blood like feta and prozac for my friends
I stopped counting myself, such a metamorphosis
I traveled all over Poland and after some time, girls were throwing themselves on my neck
Just one more, my moral backbone will collapse in a moment
They said sweet "I love you", I said bitter "How are you?"
They asked about offspring, they took children out of my mouth
I was steeped in hatred, I didn't want to kill myself, I wanted to kill
Adrenaline addicted me, I wanted you to see it so badly
I beat people up, and skinned knuckles were, even then, a symbol of defeat
In everyday life I was screwing up, although I often said that I didn't care
And don't judge, I'm not creating a bad boy image
We don't know each other since yesterday, babe, you'd probably laugh at my achievements
And I guess words don't hurt me so much now
Washed out of those emotions, indifferent to everything
And it probably hurts that we sold so cheap
Ideals and faith, in exchange for relativity
And I guess now you can read it
Make yourself a coffee when he's already asleep
There are no answers here, nor are there any questions
Empty retrospection, maybe hidden regret
In the endless sky we are but one
In my dreams, the wolf and I
Today I have no illusions
Sometimes it stings
Loneliness has entered my blood
I stopped counting myself
Indifferent to everything
Washed out of those emotions
This is not a drama, it's factual literature
I wrote through the nights, always about you, heart on my sleeve
A few bimbos got too involved, stupid
They thought what I was writing was about them, fuck
I laughed in their faces, and my mockery irritated them the most
You know, I don't regret it, those dumb bitches had no chance with you, honey
Honey? Fuck, do I even know that word anymore?
My voice speaks it so rudely
You always told me to develop my passion, that being famous is really in my genes
I guess a few people still know me today, a few will tell you I'm crazy
I wonder what these people think today when they listen to this track
Again disliked, you must know that, because I always didn't give a shit about their respect
You know, I can't help but care about people's criticism
You always pressed me so hard for it, because you usually don't care about opinions
Take this letter from me as proof of strength
I no longer hold a grudge
Kisses, Filip
Today I have no illusions
Sometimes it stings
Loneliness has entered my blood
I stopped counting myself
Indifferent to everything
Washed out of those emotions
This is not a drama, it's factual literature
In the endless sky we are but one
In my dreams, the wolf and I