Текст и перевод песни Filipek - Paroksyzm

Paroksyzm

Noce są coraz krótsze, pieprzony noktambulista
Ciągle dzieli mnie dystans, od firmamentu
Zimny jak egzosfera, kto by pomyślał,
że chęć bycia gwiazdą przysporzy tu oponentów
Nie mamy już kontaktu, znów stawiam się w złym świetle
Ciężko jest mówić słońce do kogoś w aphelium
Najadłem się nieraz strachu, więc i ten przełknę
Jak miałaś iść przeż życie z kimś o złym podejściu
Chcę rozwiać wątpliwości słów wachlarzem
Dopisać do codzienności tu parę marzeń
Wiem to utarty frazes, konfabuluję
Swoje emocje, no bo wpadłym w konfuzję
Parę osób ostatnio zaszło mi tu za skórę
Spuszczę im wpierdol jak Ojciec Chrzestny żaluzje
Aluzje? Znowu się grzebię w myślach
Dajmonion sugeruje mi stację benzynową
Konkluzje? Intencja jest zgoła czysta
Wyrzygaj swoje problemy, tak kurwa hardkorowo
Uporządkowałem życie, jak rozdziały Cortazar,
a ciągle brak mi klasy, welcome to patologia
Widuję perspektywy, lecz tylko na obrazach
To kurwa wina Tuska, społeczna apologia,
społeczna apologia...
Znowu powiedzą o mnie kurwa grafoman,
Bo owijam w bawełnę swoje nici Ariadny
Novum, zgarnąłem hajsy ziomal
A i tak mówię sobie, że jestem więcej warty
Karty porozrzucałem i tak nie było asów
Jestem neurastenikiem, nie pytaj mnie o asumpt
Za wczasu sobie mówię, że albo skończę na dnie
Albo na samym szczycie, nie chcę nic pośrodku
Paroksyzm, on może minie, jak nie
To doprowadzę siebie do względnego porządku
Zacznijmy od początku, znów te same podchody
Wymyślę sobie przeszłość tak jak Dan Cody
Zasnę kurwa z łatwością, bo parasomnię dzisiaj
Są codziennością, a Ciebie nie ma vis-à-vis, w głośnikach leci I see fire
Rok temu o tej porze chyba podjąłem decyzję,
365 dni sobie udowadniałem,
że mam na tyle jaj i że mi z rapem wyjdzie

Paroxysm

The nights are getting shorter, damn nightwalker
A distance still separates me from the firmament
Cold as the exosphere, who would have thought,
that the desire to be a star would bring opponents here
We're out of touch again, I'm putting myself in a bad light again
It's hard to say "sunshine" to someone in aphelion
I've eaten my share of fear, so I'll swallow this one too
Like you were supposed to go through life with someone with a bad attitude
I want to dispel doubts with a fan of words
Add a couple of dreams to the everyday life here
I know it's a worn-out phrase, I confabulate
My emotions, because I've fallen into confusion
A few people have gotten under my skin lately
I'll kick their ass like the Godfather mourns
Allusions? I'm digging through my thoughts again
Daimonion suggests a gas station to me
Conclusions? The intention is completely pure
Vomit your problems, so fucking hardcore
I organized my life like Cortazar's chapters,
and I still lack class, welcome to pathology
I see perspectives, but only in pictures
It's fucking Tusk's fault, social apology,
social apology...
They'll call me a fucking graphomaniac again,
Because I wrap my Ariadne's threads in cotton wool
Novum, I got the money dude
And I still tell myself I'm worth more
I scattered the cards and there were no aces
I'm a neurasthenic, don't ask me about the assumption
I tell myself in advance that I'll either end up at the bottom
Or at the very top, I don't want anything in between
Paroxysm, it may pass, if not
I will bring myself to relative order
Let's start from the beginning, the same approaches again
I'll invent a past for myself just like Dan Cody
I'll fall asleep fucking easily, because parasomnia today
Is an everyday thing, and you're not here vis-à-vis, I see fire playing in the speakers
A year ago at this time I think I made a decision,
365 days I've been proving to myself,
that I have enough balls and that I will succeed with rap