Текст и перевод песни Filippos Pliatsikas feat. Nikos Portokaloglou - Dipsa

Dipsa

Δεν είν' η Κίρκη,
η μάγισσα, του σεξ η θεά,
η Καλυψώ, η Ναυσικά
με του μπαμπά τα λεφτά.
Δεν είν' η θάλασσα, ο ήλιος,
τα χαμένα νησιά.
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...

Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό.
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Δεν είν' οι φίλοι, τα ξενύχτια,
τσιγάρα, ποτά
οι μουσικές, οι μουσικές
γύρω απ' την ίδια φωτιά.
Παλιά σου όνειρα, ταξίδια
με καινούργια πανιά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...

Είν' η κρυφή σου...

Παλιές σου νίκες και ήττες
και λάθη σωστά.
Η ξενιτιά, η ξενιτιά
του γυρισμού η χαρά
κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει
απ' το λιμάνι μακριά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
Κι είναι όλ' αυτά...

Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Για ουρανό
που χρώματα αλλάζει
και σαν ποτάμι μοιάζει,
σαν νερό.
Σαν το νερό
που σκύβεις και το πίνεις
μα τη φωτιά δε σβήνεις,
δε σβήνεις τον καημό
για ουρανό...

Είν' η κρυφή σου...

Dipsa

Ce n'est pas Circé,
la sorcière, la déesse du sexe,
Calypso, Nausicaa
avec l'argent de papa.
Ce n'est pas la mer, le soleil,
les îles perdues.
Ce n'est rien de tout ça
et c'est tout ça...

C'est ta soif cachée, infinie
c'est la soif qui te garde en vie.
C'est ta soif cachée, infinie
c'est la soif d'un ciel pur.

Ce ne sont pas les amis, les nuits blanches,
les cigarettes, les boissons
les musiques, les musiques
autour du même feu.
Tes vieux rêves, voyages
avec de nouvelles voiles
Ce n'est rien de tout ça
et c'est tout ça...

C'est ta soif cachée...

Tes anciennes victoires et défaites
et les erreurs justes.
L'exil, l'exil
la joie du retour
et ce quelqu'un qui te fait signe
du port lointain
Ce n'est rien de tout ça
Et c'est tout ça...

C'est ta soif cachée, infinie
c'est la soif qui te garde en vie
C'est ta soif cachée, infinie
c'est la soif d'un ciel pur.

Pour un ciel
qui change de couleur
et ressemble à une rivière,
comme de l'eau.
Comme l'eau
que tu te penches pour boire
mais tu n'éteins pas le feu,
tu n'éteins pas le chagrin
pour un ciel...

C'est ta soif cachée...