Текст и перевод песни Fivos Delivorias - Dionisios Fivos

Dionisios Fivos

Με βαφτίσαν Απόλλωνα, με βαφτίσανε Διόνυσο
Το ′να πόδι στο Ιόνιο, τ' άλλο στην Πελοπόννησο
Ο μπαμπάς μου ήταν ναύκληρος
Η μητέρα μου μάγισσα
Γνωριστήκαν και του ′κλεψε τη φωνή
Πήραν κρεβατοκάμαρα και να γίνω δεν άργησα

Με πηγαίναν στο Σούνιο, με πηγαίναν στην Αίγινα
Με ταΐζανε χάλικες Παντοδύναμος έγινα
Κάποια μέρα μου αγόρασαν
Μία λύρα μια φόρμιγγα
Και μιλούσα με μια κλεμμένη φωνή
Έλεγα όττω τις έραται, τις αγέλες απόφευγα

Άβαλε ιεύ ελελεύ
Οίμοι και φευ, ω
Οίμοι και φευ
Κόκκυ και παπαί και ιή
Ευάν ευοί, ω
Ευάν ευοί

Με βαφτίσαν Απόλλωνα, με βαφτίσανε Διόνυσο
Από τύχη δε μ' έριξαν σε κανένα ξερόνησο
Με ρωτούσαν οι φίλοι μου
Η Ελένη πώς έμοιαζε
Κι αν υπάρχει ακόμα η Ατλαντίς
Ιστορίες να τους έλεγα, τίποτ' άλλο δε μ′ ένοιαζε
Κι από τότε περάσανε τόσοι αιώνες που ξέχασα

Μένω πια στα προάστια και τη λύρα μου έχασα
Κάθε μέρα ένας άνθρωπος
κατεβαίνει στην άβυσσο
κάθε μέρα γεννιέται ένα παιδί
Κι εγώ ούτ′ έναν ίαμβο, ούτε έναν ανάπαιστο

Με βαφτίσαν Απόλλωνα, με βαφτίσανε Διόνυσο
Το 'να πόδι στο Ιόνιο, τ′ άλλο στην Πελοπόννησο
Έχω ακόμα τη μνήμη μου
Τη μητέρα του στίχου μου
Και θα κλέψω ξανά την κλεμμένη φωνή
Τρέμει κάτω απ' τα πράγματα το ρυάκι του ήχου μου

Dionysus Fivos

I have been christened Apollo, I have been christened Dionysus
One foot in the Ionian, the other in the Peloponnese
My father was a shipwright
My mother is a sorceress
They met and she stole his voice
They took to bed together and it wasn't long before I was born

They took me to Sounio, they took me to Aegina
They fed me pebbles, I became Almighty
One day they bought me
A lyre, a phorminx
And I spoke with a stolen voice
I said whatever she desired, I avoided the herds

Come with the ritual cry
Woe and alas, oh
Woe and alas
Cuckoo and hoopoe and jackdaw
Euhoe, euhoe, oh
Euhoe, euhoe

I have been christened Apollo, I have been christened Dionysus
By chance they did not cast me out to some barren island
My friends would ask me
What was Helen like
And does Atlantis still exist
I would tell them stories, nothing else mattered to me
And since then so many centuries have passed that I have forgotten

I live now in the suburbs and I have lost my lyre
Every day a man
Descends into the abyss
Every day a child is born
And I, not an iamb, not an anapaest

I have been christened Apollo, I have been christened Dionysus
One foot in the Ionian, the other in the Peloponnese
I still have my memory
The mother of my verse
And I shall steal again the stolen voice
Under things the stream of my sound trembles