Текст и перевод песни Fivos Delivorias - Ekini

Ekini

Γεννιέσαι την έχεις μητέρα
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα
εκείνη σε βάζει στην κούνια
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα

Σου δείχνει πώς κάνει η πάπια
και μοιάζει με κάποια που ′χες γκόμενα
στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια
και με τ′ αστεράκια τα φλεγόμενα

Μετά που σε στέλνουν σχολείο
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται
μικρή με τα ροζ κοκαλάκια
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε

Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι
της σπας με νεράντζια τα τζάμια
κι από την ταράτσα πηδάς και σκοτώνεσαι

Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα
το στήθος της θέλει να σπάσει
κυλιέται στα δάση και στα κύματα

Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους
που δίνει φιλιά μες στα δόντια
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς

Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι
σε σέρνει απ′ τη μύτη αυτό το βάλσαμο
αυτή η μυρωδιά από γαζία
αυτή η τυραννία σε τραβά ενώ

Κανένας βοηθός δεν υπάρχει
να πει τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε
κι εκείνη δε λέει να κοιτάξει
γκαζώνεις τ′ αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι

Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο
και πάλι δε βρίσκω εκείνο που 'θελα
πριν βγω στη σκηνή νιώθω χάλια
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά

Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται
χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε

Περνάω την κιθάρα στο βύσμα
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι
αρχίζω τον πρώτο μου στίχο
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι

Ekini

Tu nais, tu as une mère
Tu sautes en l'air, tu tombes au sol
Elle te met dans le berceau
Des savons et du lait sur tes yeux

Elle te montre comment fait le canard
Et ressemble à une fille que tu as fréquentée
Dans l'avenir avec les lumières blanches
Et les étoiles enflammées

Après qu'ils t'ont envoyé à l'école
Elle est assise à côté de toi
Petite avec ses petits os roses
Et les poèmes que vous apprendrez

Pour attirer ton attention, tu rots
Tu te bats dans les rues, tu te fais frapper
Tu brises ses vitres avec des oranges
Et tu sautes du toit et tu meurs

Tu te réveilles et tu as seize ans
Tu t'ennuies en classe, tu écris des poèmes
Son sein veut éclater
Il roule dans les forêts et les vagues

Quel vers de toi la contiendra
Qui veut plaire aux sans-tête
Qui donne des baisers dans les dents
Et ouvre les jambes à des inconnus

Tu la cherches, tu t'enfuis de la maison
Ce baume te traîne par le nez
Cette odeur de gaze
Cette tyrannie te tire pendant que

Il n'y a aucun aide
Pour dire ce qui t'est arrivé, ce qui te fait mal
Et elle refuse de regarder
Tu accélères la voiture, tu te fais frapper et tu meurs

Alors j'ai sorti un album
Et je ne trouve toujours pas ce que je voulais
Avant de monter sur scène, je me sens mal
Je vide des bouteilles d'eau trouble

Mais quand le groupe sort
Elle est assise en face, éclairée
Sans petits os dans les cheveux
Sans poèmes que vous apprendrez

Je branche la guitare
Je suis pris par une détermination, je décolle
Je commence mon premier vers
Je perce le mur et je meurs