Текст и перевод песни Fivos Delivorias - Ivreopobi

Ivreopobi

Ανήκω κι εγώ στη σωρεία των ανθρώπων
Που βλέπουν τον στρατό σαν κάτι άχρηστο εντελώς
Μα ωστόσο διδάχτηκα και επηρεάστηκα
Απ' το τάγμα το ανέστιο των υβριστών

Λέω, υπάρχει μία σκοτεινή κοιτίδα στο Έθνος
Που δύναται λεοντόκαρδα ν' αντιπαρατεθεί
Στους έξωθεν κίνδυνους
Σε Φράγκους κι Αγαρηνούς
Και αυτή είναι η Ελληνική υβρεοποιία

Φαντάσου μια στιγμή μιαν ολονύχτια παρέλαση
Να σχίζει όλη την Εγνατία Οδό
Και αντί για ονόματα
Διαιρέσεις σε σώματα
Να 'ναι συντεταγμένη με αυτό τον τρόπο

Τα μουνιά καπέλα
Οι "πάρε τ' αρχίδια μου"
Οι "την Παναχαϊκή μου" και τα χεζοβολιά
Να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
Του κώλου τα εννιάμερα κι οι "γάμησέ τα"
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
Οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
Με τύμπανα πιο 'κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
Τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
Και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
Να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
Το πόδι να βαράνε οι "το στανιό μου μέσα"
Να υπάρχει ένα μεσαίο μέρος, με ύβρεις κοινότοπες
Οι "άντε και γαμήσου", οι "παλιοπούστη" και λοιπά
Και αντί για ιερατείο να προπορεύονται οι βλάσφημοι
Που αυτά που λεν' δεν είναι για να τ' αναφέρω
Τέλος, μπροστά-μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το "γαμώ τα παιδιά"
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν' ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας

Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο
Στο θάλαμο, το ημίφως μου σκεπάζει την ψυχή
Σε θέλω, σε σκέφτομαι, κι απλώς ονειρεύομαι
Σε σένα να τελειώνει αυτός ο κάτω κόσμος
Εγώ που δε βρίζω, που αυτοπεριορίζομαι
Που ψάχνω μες τη γλώσσα μιαν αρχαία πηγή
Δυο χρόνια απ' το χρόνο μου, αφήνω τον κόσμο μου
Και ζω στο πίσω μέρος της δημιουργίας
Πληγές, βωμολοχίες, κι αλληλοταπεινώσεις
Κάτω απ' τη μπότα ενός επινοημένου διοικητή
Κι εγώ ο αόρατος στη βάση του δόρατος
Να κλαίω και να γελάω με την πομπή της ύβρης

Τα μουνιά καπέλα
Οι "πάρε τ' αρχίδια μου"
Οι "την Παναχαϊκή μου" και τα χεζοβολιά
Να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
Του κώλου τα εννιάμερα κι οι "γάμησέ τα"
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
Οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
Με τύμπανα πιο 'κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
Τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
Και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
Να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
Το πόδι να βαράνε οι "το στανιό μου μέσα"
Τέλος, μπροστά-μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το "γαμώ τα παιδιά"
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν' ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας

Drunkenness

I also belong to the heap of people
Who see the army as something completely useless
But nevertheless, I was taught and influenced
By the homeless battalion of insulters

I say, there is a dark cradle in the Nation
Which is capable of bravely confronting
External dangers
Among the Franks and the Saracens
And this is the Greek insult

Imagine for a moment an all-night parade
To tear apart the entire Egnatia Road
And instead of names
Divisions in bodies
To be organized in this way

The pussy hats
The "take my balls"
The "my Panachaiki" and the shits
To follow the praised blankets
The nine-day wakes of the ass and the "fuck it"
Even further ahead are the soft riders
The poor beggars and the sons of whores
With drums over there the heroic clappers
The cocksuckers and the class ladies
The buttholes to beat the trumpets
And the fly shits to give orders
To regulate with a whistle the one-two the small tits
To beat the foot, "my dick inside"
To have a middle part, with common insults
The "fuck you", the "old man" and so on
And instead of a priesthood, the blasphemers to lead
What they say is not for me to refer to
Finally, in front and in the form of a defender
Embrace the whore and the "fuck the kids"
And melancholic holding an honest banner
To open the procession the national moron

Tonight that I write to you, I enter the ninth month
In the chamber, the dim light covers my soul
I want you, I think of you, and I just dream
In you this underworld ends
I who do not swear, who limit myself
Who search in language for an ancient source
Two years from my time, I leave my world
And I live at the back of creation
Wounds, obscenities, and mutual humiliations
Under the boot of an imaginary commander
And I, the invisible one at the spear's base
To cry and laugh at the procession of insults

The pussy hats
The "take my balls"
The "my Panachaiki" and the shits
To follow the praised blankets
The nine-day wakes of the ass and the "fuck it"
Even further ahead are the soft riders
The poor beggars and the sons of whores
With drums over there the heroic clappers
The cocksuckers and the class ladies
The buttholes to beat the trumpets
And the fly shits to give orders
To regulate with a whistle the one-two the small tits
To beat the foot, "my dick inside"
Finally, in front and in the form of a defender
Embrace the whore and the "fuck the kids"
And melancholic holding an honest banner
To open the procession the national moron