Текст и перевод песни Fivos Delivorias - Ivreopobi

Ivreopobi

Ανήκω κι εγώ στη σωρεία των ανθρώπων
Που βλέπουν τον στρατό σαν κάτι άχρηστο εντελώς
Μα ωστόσο διδάχτηκα και επηρεάστηκα
Απ' το τάγμα το ανέστιο των υβριστών

Λέω, υπάρχει μία σκοτεινή κοιτίδα στο Έθνος
Που δύναται λεοντόκαρδα ν' αντιπαρατεθεί
Στους έξωθεν κίνδυνους
Σε Φράγκους κι Αγαρηνούς
Και αυτή είναι η Ελληνική υβρεοποιία

Φαντάσου μια στιγμή μιαν ολονύχτια παρέλαση
Να σχίζει όλη την Εγνατία Οδό
Και αντί για ονόματα
Διαιρέσεις σε σώματα
Να 'ναι συντεταγμένη με αυτό τον τρόπο

Τα μουνιά καπέλα
Οι "πάρε τ' αρχίδια μου"
Οι "την Παναχαϊκή μου" και τα χεζοβολιά
Να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
Του κώλου τα εννιάμερα κι οι "γάμησέ τα"
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
Οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
Με τύμπανα πιο 'κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
Τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
Και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
Να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
Το πόδι να βαράνε οι "το στανιό μου μέσα"
Να υπάρχει ένα μεσαίο μέρος, με ύβρεις κοινότοπες
Οι "άντε και γαμήσου", οι "παλιοπούστη" και λοιπά
Και αντί για ιερατείο να προπορεύονται οι βλάσφημοι
Που αυτά που λεν' δεν είναι για να τ' αναφέρω
Τέλος, μπροστά-μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το "γαμώ τα παιδιά"
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν' ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας

Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο
Στο θάλαμο, το ημίφως μου σκεπάζει την ψυχή
Σε θέλω, σε σκέφτομαι, κι απλώς ονειρεύομαι
Σε σένα να τελειώνει αυτός ο κάτω κόσμος
Εγώ που δε βρίζω, που αυτοπεριορίζομαι
Που ψάχνω μες τη γλώσσα μιαν αρχαία πηγή
Δυο χρόνια απ' το χρόνο μου, αφήνω τον κόσμο μου
Και ζω στο πίσω μέρος της δημιουργίας
Πληγές, βωμολοχίες, κι αλληλοταπεινώσεις
Κάτω απ' τη μπότα ενός επινοημένου διοικητή
Κι εγώ ο αόρατος στη βάση του δόρατος
Να κλαίω και να γελάω με την πομπή της ύβρης

Τα μουνιά καπέλα
Οι "πάρε τ' αρχίδια μου"
Οι "την Παναχαϊκή μου" και τα χεζοβολιά
Να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
Του κώλου τα εννιάμερα κι οι "γάμησέ τα"
Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
Οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
Με τύμπανα πιο 'κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
Τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες
Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
Και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
Να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
Το πόδι να βαράνε οι "το στανιό μου μέσα"
Τέλος, μπροστά-μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το "γαμώ τα παιδιά"
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν' ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας

Ivreopobi

Je fais aussi partie de la foule de gens
Qui voient l'armée comme quelque chose de complètement inutile
Mais j'ai quand même été instruit et influencé
Par l'ordre sans foyer des insultes

Je dis, il y a une sombre couveuse dans la Nation
Qui peut courageusement s'opposer
Aux dangers extérieurs
Aux Francs et aux Agarènes
Et c'est la culture grecque des injures

Imagine une parade nocturne
Qui traverse toute l'autoroute Egnația
Et au lieu de noms
Divisions en corps
Pour être aligné de cette manière

Les chapeaux de salope
Les "prends mes couilles"
Les "ma Panahaïkí" et les merdes
Suivi des foutues salopes
Les neuf jours du cul et les "baise-les"
Plus loin devant, il y a les molle-gueules
Les pauvres bougres et les fils de pute
Avec des tambours plus loin, les klapaρχίδης héroïques
Les conneries et les klaσομπανιέρες
Les trous du cul sonnent les trompettes
Et les bourdonnements donnent des ordres
Régler au sifflet le un-deux des petits miches
Les "mon truc est dedans" piétinent
Il y a un milieu, avec des insultes banales
Les "va te faire foutre", les "vieille pute" et autres
Et au lieu de clergé, les blasphémateurs sont en tête
Ce qu'ils disent n'est pas pour être dit
Enfin, tout en avant et en guise de protecteur
La pute et le "je baise les enfants" dans ses bras
Et mélancolique tenant une bannière digne
Ouvre le défilé le connard national

Ce soir, alors que je t'écris, j'entre dans le neuvième mois
Dans la salle, la pénombre couvre mon âme
Je te veux, je pense à toi, et je rêve simplement
Que ce bas monde se termine en toi
Moi qui ne jure pas, qui me limite moi-même
Qui cherche dans la langue une source ancienne
Deux ans de mon temps, je quitte mon monde
Et je vis dans le dos de la création
Blessures, injures, et humiliations mutuelles
Sous la botte d'un commandant inventé
Et moi l'invisible à la base de la lance
Pleurer et rire avec le défilé de l'insulte

Les chapeaux de salope
Les "prends mes couilles"
Les "ma Panahaïkí" et les merdes
Suivi des foutues salopes
Les neuf jours du cul et les "baise-les"
Plus loin devant, il y a les molle-gueules
Les pauvres bougres et les fils de pute
Avec des tambours plus loin, les klapaρχίδης héroïques
Les conneries et les klaσομπανιέρες
Les trous du cul sonnent les trompettes
Et les bourdonnements donnent des ordres
Régler au sifflet le un-deux des petits miches
Les "mon truc est dedans" piétinent
Enfin, tout en avant et en guise de protecteur
La pute et le "je baise les enfants" dans ses bras
Et mélancolique tenant une bannière digne
Ouvre le défilé le connard national