MOJA SZTUKA - Floral Bugs , Tymek перевод на немецкий

MOJA SZTUKA

To jest moja sztuka, słowem maluję jak Polak
Choć czasem bywa smutna, stoję wciąż z otwartą dłonią
Bardzo dużo palet, na każdej rozlewam kolor
Bardzo ciężkie pary, mimo lotów jak samolot

To jest moja sztuka, typie sensu w tym nie szukaj
Bo to sztuka jest dla sztuki, sztukę mi opłaca sztuka
Patrzą na mnie jakieś groupie, patrzy na mnie jakaś pustka
Wrzucam nowy tusz pod skórę, słowa wbijam jak tatuaż
To tak bardzo typie moje, nie odbierzesz mi za chuj
Jest tak moje jak mój płacz, jak mój krzyk, jak mój ból
Jest tak moje jak me błędy, ponownie na blizny spójrz
Więc już nie mam wątpliwości, kiedy patrzę w lustro znów
Murem Picasso, a myśli pojebane bardzo
Siedzę sam nad pełną kartką, czuję się jak stary van Gogh
Czytam wiersze tych poetów, którymi tak ludzie gardzą
A Szymborska w każdym słowie, radośnie przekuwa wenflon
Mam dwie kosy na żebrach i chyba dwa oblicza
Dziewiętnaście wiosen za mną, dziewiętnaście blizn po biczach
Światło pod latarnia, od niego moknie ulica
Przyciemniona przez neony, oświetlona od księżyca

W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
Kilka wspomnień

Poznałem laskę, była zakochana w Nietzsche
I zgodnie z tą filozofią była zakochana w niczym
Mówiła, że jestem pyłem i dla niej się nic się nie liczy
I że gdzieś milisekundę płonie dla niej płomień zniczy
Nienawidzę ich szarości, lecz czemu mam się czuć ponad (yeah)
Jak tak samo krwawię krwią i każda z mych łez jest słona
Patrzę na te same gwiazdy na tych samych nieboskłonach (co?)
I moralność mam jak każdy, tylko moja jest zniszczona
Patrzę na jej sutki, przebite kolczykiem
Palę papierosy smutny, popijam też smutny łychę (co?)
W tle mamy dziwną muzykę, ona patrzy w dal bezwstydnie (co?)
I się czuje dziwnie z sobą, czuje się po prostu dziwnie
Pan psycholog się mnie pyta, czy widzialne jakieś zmiany
Mówię: dalej płaczę w domu, tylko innym mi nieznanym
Że pozbyłem się naboju z mym imieniem napisanym
Że siedzę w dziwnym nastroju i że ten drugi się patrzy (Hahaha)

W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
Kilka wspomnień, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar tak beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar tak beztrosko się tli

MEINE KUNST

Das ist meine Kunst, mit Worten male ich wie Polak
Obwohl sie manchmal traurig ist, stehe ich immer noch mit offener Hand da
Sehr viele Paletten, auf jeder verteile ich Farbe
Sehr schwere Verse, trotz Flügen wie ein Flugzeug

Das ist meine Kunst, Alter, such darin keinen Sinn
Denn das ist Kunst um der Kunst willen, die Kunst bezahlt mir die Kunst
Mich schauen irgendwelche Groupies an, mich schaut irgendeine Leere an
Ich bringe neue Tinte unter die Haut, Worte steche ich wie ein Tattoo
Das ist so sehr meins, Alter, das nimmst du mir verdammt nochmal nicht weg
Es ist so meins wie mein Weinen, wie mein Schrei, wie mein Schmerz
Es ist so meins wie meine Fehler, schau wieder auf die Narben
Also habe ich keine Zweifel mehr, wenn ich wieder in den Spiegel schaue
Picasso als meine Mauer, und die Gedanken total verrückt
Ich sitze allein über einem vollen Blatt, fühle mich wie der alte van Gogh
Ich lese Gedichte jener Dichter, die die Leute so verachten
Und Szymborska sticht in jedem Wort fröhlich eine Kanüle
Ich habe zwei Sensen auf den Rippen und wohl zwei Gesichter
Neunzehn Frühlinge hinter mir, neunzehn Narben von Peitschenhieben
Licht unter der Laterne, davon wird die Straße nass
Gedimmt durch Neonlichter, erhellt vom Mond

Feuer in den Augen, sorglos glimmt es, meine Kunst, meine paar Augenblicke
Sie werden nach mir bleiben, Worte in dieser Melodie und ein paar Erinnerungen
Feuer in den Augen, sorglos glimmt es, meine Kunst, meine paar Augenblicke
Sie werden nach mir bleiben, Worte in dieser Melodie und ein paar Erinnerungen
Ein paar Erinnerungen

Ich lernte ein Mädel kennen, sie war in Nietzsche verliebt
Und gemäß dieser Philosophie war sie in nichts verliebt
Sie sagte, ich sei Staub und für sie zähle nichts
Und dass irgendwo für eine Millisekunde die Flamme der Grablichter für sie brennt
Ich hasse ihre Eintönigkeit, aber warum sollte ich mich erhaben fühlen (yeah)
Wenn ich doch genauso Blut blute und jede meiner Tränen salzig ist
Ich schaue auf dieselben Sterne an denselben Himmeln (was?)
Und Moral habe ich wie jeder, nur meine ist zerstört
Ich schaue auf ihre Brustwarzen, durchstochen von einem Piercing
Ich rauche traurig Zigaretten, trinke dazu auch traurigen Whisky (was?)
Im Hintergrund haben wir seltsame Musik, sie schaut schamlos in die Ferne (was?)
Und sie fühlt sich seltsam mit sich, fühlt sich einfach seltsam
Der Herr Psychologe fragt mich, ob irgendwelche Veränderungen sichtbar sind
Ich sage: Ich weine immer noch zu Hause, nur in einem anderen, mir unbekannten
Dass ich die Kugel losgeworden bin, auf der mein Name stand
Dass ich in einer seltsamen Stimmung sitze und dass der Andere zuschaut (Hahaha)

Feuer in den Augen, sorglos glimmt es, meine Kunst, meine paar Augenblicke
Sie werden nach mir bleiben, Worte in dieser Melodie und ein paar Erinnerungen
Feuer in den Augen, sorglos glimmt es, meine Kunst, meine paar Augenblicke
Sie werden nach mir bleiben, Worte in dieser Melodie und ein paar Erinnerungen
Ein paar Erinnerungen, meine Kunst, meine paar Augenblicke
Sie werden nach mir bleiben, Worte in dieser Melodie und ein paar Erinnerungen
Feuer in den Augen, so sorglos glimmt es, meine Kunst, meine paar Augenblicke
Sie werden nach mir bleiben, Worte in dieser Melodie und ein paar Erinnerungen
Feuer in den Augen, so sorglos glimmt es