Текст и перевод песни Floral Bugs feat. Tymek - MOJA SZTUKA

MOJA SZTUKA

To jest moja sztuka, słowem maluję jak Polak
Choć czasem bywa smutna, stoję wciąż z otwartą dłonią
Bardzo dużo palet, na każdej rozlewam kolor
Bardzo ciężkie pary, mimo lotów jak samolot

To jest moja sztuka, typie sensu w tym nie szukaj
Bo to sztuka jest dla sztuki, sztukę mi opłaca sztuka
Patrzą na mnie jakieś groupie, patrzy na mnie jakaś pustka
Wrzucam nowy tusz pod skórę, słowa wbijam jak tatuaż
To tak bardzo typie moje, nie odbierzesz mi za chuj
Jest tak moje jak mój płacz, jak mój krzyk, jak mój ból
Jest tak moje jak me błędy, ponownie na blizny spójrz
Więc już nie mam wątpliwości, kiedy patrzę w lustro znów
Murem Picasso, a myśli pojebane bardzo
Siedzę sam nad pełną kartką, czuję się jak stary van Gogh
Czytam wiersze tych poetów, którymi tak ludzie gardzą
A Szymborska w każdym słowie, radośnie przekuwa wenflon
Mam dwie kosy na żebrach i chyba dwa oblicza
Dziewiętnaście wiosen za mną, dziewiętnaście blizn po biczach
Światło pod latarnia, od niego moknie ulica
Przyciemniona przez neony, oświetlona od księżyca

W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
Kilka wspomnień

Poznałem laskę, była zakochana w Nietzsche
I zgodnie z tą filozofią była zakochana w niczym
Mówiła, że jestem pyłem i dla niej się nic się nie liczy
I że gdzieś milisekundę płonie dla niej płomień zniczy
Nienawidzę ich szarości, lecz czemu mam się czuć ponad (yeah)
Jak tak samo krwawię krwią i każda z mych łez jest słona
Patrzę na te same gwiazdy na tych samych nieboskłonach (co?)
I moralność mam jak każdy, tylko moja jest zniszczona
Patrzę na jej sutki, przebite kolczykiem
Palę papierosy smutny, popijam też smutny łychę (co?)
W tle mamy dziwną muzykę, ona patrzy w dal bezwstydnie (co?)
I się czuje dziwnie z sobą, czuje się po prostu dziwnie
Pan psycholog się mnie pyta, czy widzialne jakieś zmiany
Mówię: dalej płaczę w domu, tylko innym mi nieznanym
Że pozbyłem się naboju z mym imieniem napisanym
Że siedzę w dziwnym nastroju i że ten drugi się patrzy (Hahaha)

W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar, beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
Kilka wspomnień, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar tak beztrosko się tli, moja sztuka, moje parę chwil
Zostaną po mnie, słowa w tej melodii i kilka wspomnień
W oczach pożar tak beztrosko się tli

MY ART

This is my art, I paint with words like a Pole
Though sometimes it's sad, I still stand with an open hand
So many palettes, on each I spill color
Heavy pairs, despite flying like an airplane

This is my art, dude, don't look for meaning in it
Because it's art for art's sake, art pays for my art
Some groupies are looking at me, some emptiness is looking at me
I'm putting new ink under my skin, I'm hammering words like a tattoo
It's so much mine, dude, you won't take it away from me for shit
It's as mine as my tears, as my scream, as my pain
It's as mine as my mistakes, look at the scars again
So I have no doubts anymore when I look in the mirror again
Picasso wall, and my thoughts are really fucked up
I'm sitting alone over a full page, I feel like old van Gogh
I read poems by those poets that people despise
And Szymborska in every word, joyfully forges a cannula
I have two braids on my ribs and probably two faces
Nineteen springs behind me, nineteen scars from whips
Light under the lamppost, the street is getting wet from it
Dimmed by neons, illuminated by the moon

Fire in my eyes, it burns carelessly, my art, my few moments
They will remain after me, words in this melody and a few memories
Fire in my eyes, it burns carelessly, my art, my few moments
They will remain after me, words in this melody and a few memories
A few memories

I met a girl, she was in love with Nietzsche
And according to that philosophy she was in love with nothing
She said I was dust and nothing matters to her
And that somewhere for a millisecond the flame of a candle burns for her
I hate their greyness, but why should I feel above (yeah)
When I bleed the same blood and each of my tears is salty
I look at the same stars in the same skies (what?)
And I have morals like everyone else, only mine are destroyed
I look at her nipples, pierced with an earring
I smoke cigarettes sadly, I also drink sad vodka (what?)
We have weird music in the background, she looks into the distance shamelessly (what?)
And she feels weird with herself, she just feels weird
The psychologist asks me if any changes are visible
I say: I still cry at home, only to a stranger
That I got rid of the bullet with my name written on it
That I'm sitting in a weird mood and that the other one is watching (Hahaha)

Fire in my eyes, it burns carelessly, my art, my few moments
They will remain after me, words in this melody and a few memories
Fire in my eyes, it burns carelessly, my art, my few moments
They will remain after me, words in this melody and a few memories
A few memories, my art, my few moments
They will remain after me, words in this melody and a few memories
Fire in my eyes burns so carelessly, my art, my few moments
They will remain after me, words in this melody and a few memories
Fire in my eyes burns so carelessly