HART - Fonos , Gibbs перевод на русский

HART

To wrócę, zrozumiesz
Po co tyle w sobie wciąż tłumię?
Po co w sercu trzymam się złudzeń?
Próbuję tu od czegoś uciec na wskutek

Na mej drodze stoją myśli, wiem, że blokują mi bieg
Chmury gonią nieustannie, chyba że z nich biorę wdech
Czeka mnie niejedna zamieć, w jednej jestem po dziś dzień
Z biegiem czasu lepiej trawię to, co próbuje mnie zgnieść
Więc tu bronię się i bronię się, nie boję się jak Clyde
Łapię w dłonie to, co tonie, droga ciągnie się jak slajd
To, co drogie mam przy sobie, pójdę w ogień, wrzucam drive
To nie koniec, widząc płomień gubię żal

Tyle przeszkód, ile znamy dróg (dróg)
Nie tak łatwo jest się tu uwolnić
Kiedy deszcz rozbija się o bruk (bruk)
Coś mi mówi, "Odrobinę zwolnij"
Kto na drodze będzie stał jak słup? (Słup)
Kto z przekory nigdy nie ustąpi?
Wśród tysiąca jakże mylnych wrót (wrót)
I słów prawdy, weź się lepiej ocknij
Więc kiedy przyjdzie mrok

Nie zobaczysz już strachu, bo zapomniałem wczoraj
W drodze na samo dno
Sobie krzyczałem "Ratuj", uśmiechając się pięknie, jak nieistotne zło
Więc nie pytaj, czy będę nadal pamiętał dobrze, mam w sobie tylko to
Co stworzyło mnie lepszym, gdy miałem stać się gorszy
Odwracając swój los

Kiedyś wierzyłem w to, że prawdę zatrzyma zło
Że tym, co zadaje mi ból jest tylko przesuwne tło (co?)
Że nie usnę jeszcze kilka chwil, choćby nie wiem co (oho)
Że ludzie są jak sztylet i są o krok
Tak dzień i noc zmienia się w lata
Nie rozumiałem, gdy mówili mi, "To duża strata"
Ja po swojemu chciałem pokazać, że nie ma bata
Wszystkim na przekór w ratach
Minęło trochę czasu i dziś wiem - to nie popłaca

Jak to życie, wszystko ma dwie strony jak moneta (co?)
Siedziałem w ukryciu po to, żeby złożyć jet pack
W chuj razy się sparzyłem i coś znowu poszło nie tak
To była tylko lekcja, żeby doceniać każdy gram powietrza
Jedni śpią, inni błądzą latami (ta)
Znam drogę tą i tą, w końcu wyjdę z otchłani
Poczekam na sąd, niech mnie sądzą wybrani
Którzy wiedzą, czym jest błąd i naprawiali go latami (więc)

Nie zobaczysz już strachu, bo zapomniałem wczoraj
W drodze na samo dno
Sobie krzyczałem "Ratuj", uśmiechając się pięknie, jak nieistotne zło
Więc nie pytaj, czy będę nadal pamiętał dobrze, mam w sobie tylko to
Co stworzyło mnie lepszym, gdy miałem stać się gorszy
Odwracając swój los

Nie zobaczysz już strachu, bo zapomniałem wczoraj
W drodze na samo dno
Sobie krzyczałem "Ratuj", uśmiechając się pięknie, jak nieistotne zło
Więc nie pytaj, czy będę nadal pamiętał dobrze, mam w sobie tylko to
Co stworzyło mnie lepszym, gdy miałem stać się gorszy
Odwracając swój los

СЕРДЦЕ

Я вернусь, поймешь тогда
Зачем в себе столько ношу?
Зачем в сердце храню иллюзии?
Пытаюсь от чего-то сбежать намеренно

Мысли преграждают путь, я знаю — мешают бегу
Тучи гонятся упрямо, разве что вдохну их я
Много вьюг еще предстоит, в одной застрял по сей день
Со временем глотаю легче то, что пытается сломать
Вот и отбиваюсь, отбиваюсь, не боюсь, как Клайд
Хватаю тонущее, дорога тянется, как слайд
Дорогое — при мне, пойду в огонь, включаю драйв
Не конец, видя пламя, отпускаю боль

Столько преград, сколько знаем путей (путей)
Не так просто здесь освободиться
Когда дождь разбивается о брусчатку (брусчатку)
Что-то шепчет: "Чуть-чуть притормози"
Кто на пути встанет столбом? (Столбом)
Кто по упрямству не уступит?
Среди тысячи ложных врат (врат)
И правдивых слов, лучше очнись
Так когда придет тьма

Страха не увидишь, я забыл его вчера
На пути ко дну
Кричал себе: "Спаси!", улыбаясь прекрасно, как незначительное зло
Так что не спрашивай, запомню ли добром, во мне лишь то
Что сделало меня сильней, когда я слабел
Меняя свою судьбу

Когда-то верил, что зло правду поглотит
Что боль причиняет лишь скользящий фон (что?)
Что не усну еще немного, чего бы то ни стоило (ого)
Что люди — кинжалы, они в шаге
Так день и ночь становятся годами
Не понимал, когда говорили: "Большая потеря"
Хотел по-своему доказать: вариантов нет
Всем наперекор, в рассрочку
Время прошло — теперь знаю: игра не стоит свеч

Как жизнь, всё двулико, как монета (что?)
Я в укрытии собирал реактивный ранец
Много раз обжигался, и вновь что-то пошло не так
Урок был — ценить каждый грамм воздуха
Кто-то спит, кто-то бродит годами (да)
Знаю тот и этот путь, выберусь из бездны
Жду суда, пусть судят избранные
Кто знает, как падать и вставать годами (так что)

Страха не увидишь, я забыл его вчера
На пути ко дну
Кричал себе: "Спаси!", улыбаясь прекрасно, как незначительное зло
Так что не спрашивай, запомню ли добром, во мне лишь то
Что сделало меня сильней, когда я слабел
Меняя свою судьбу

Страха не увидишь, я забыл его вчера
На пути ко дну
Кричал себе: "Спаси!", улыбаясь прекрасно, как незначительное зло
Так что не спрашивай, запомню ли добром, во мне лишь то
Что сделало меня сильней, когда я слабел
Меняя свою судьбу