Текст и перевод песни Frank Boeijen Groep - Hier Komt De Storm

Hier Komt De Storm

Het was windstil op een zondag
Dat ik besloot later vrij te zijn
Gevangen in eenzaamheid
Je weet wel hoe dat afliep
Na die nacht bleef jij bij mij
Verlangen kan zo sterk zijn

Maar waar is de storm
Waar is de bliksem
Word wakker kijk mij aan
Waar blijft de storm
Waar blijft de bliksem
Sta op het is tijd om te gaan

Belofte maakt schuld
In jouw ogen scheen een licht bestemd voor mij
Er is niemand die daar recht in kijkt
Jij had zo je vrienden
En ik bleef maar staan tot jij mij zag
De woorden die jij tegen mij zei:

Waar is de storm
Waar is de bliksem
Het vuur gloeit onder de vulkaan
Waar blijft de storm
Waar blijft de bliksem
Sta op het is tijd om te gaan

Wat laat ik achter
Verbrande schepen
Een stad vol verliezers
Een deel van mijn leven
En een paar vrienden
Met wat vage beloftes
Maar ik neem jou mee
Als jij dat wilt

Heb jij soms dat gevoel ook
Niet thuis te horen in deze tijd
Maar in een film uit de jaren vijftig
James Dean ging vroeg dood
Zijn droom kwam snel aan een eind
Maar ik wil nog zolang hier zijn

Want hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Splijt de hemel, breek de maan
Hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Sta op het is tijd om te gaan

Wat laat ik achter
Een huis vol met leegte
Waar ik nooit thuis kwam
Maar op bezoek bij een vreemde

Ik wil jouw geur in mijn lakens
Ik wil jouw gezicht in mijn spiegel
Ik wil jouw hand op mijn lichaam
Ik wil jouw mond op mijn mond
Ik wil jouw fluister in mijn oren
Ik wil jouw lach in mijn ogen
Ik wil jouw kussen in mijn armen
Ik wil jouw hart op mijn tong
Ik wil jouw stem in mijn dromen

Здесь грядет буря

В безветренное воскресенье
Я решил, что позже буду свободен
В плену одиночества,
Ты знаешь, чем это закончилось.
После той ночи ты осталась со мной.
Желание может быть таким сильным.

Но где же буря?
Где же молния?
Проснись, посмотри на меня.
Где же эта буря?
Где же эта молния?
Вставай, пора идти.

Обещание — это долг.
В твоих глазах сиял свет, предназначенный для меня.
Никто не может смотреть прямо на него.
У тебя были свои друзья,
А я все стоял, пока ты не заметила меня.
Слова, которые ты сказала мне:

Где же буря?
Где же молния?
Огонь пылает под вулканом.
Где же эта буря?
Где же эта молния?
Вставай, пора идти.

Что я оставляю позади?
Сожженные корабли,
Город, полный неудачников,
Часть моей жизни
И пару друзей
С какими-то смутным обещаниями.
Но я заберу тебя с собой,
Если ты захочешь.

Бывает ли у тебя такое чувство,
Что ты не принадлежишь этому времени,
А фильму из пятидесятых?
Джеймс Дин рано умер,
Его мечта быстро оборвалась.
Но я хочу оставаться здесь еще долго.

Потому что здесь грядет буря,
Здесь грядет молния,
Расколет небо, расколет луну.
Здесь грядет буря,
Здесь грядет молния,
Вставай, пора идти.

Что я оставляю позади?
Дом, полный пустоты,
Где я никогда не был дома,
А только в гостях у незнакомца.

Я хочу твой запах на своих простынях,
Я хочу твое лицо в своем зеркале,
Я хочу твою руку на своем теле,
Я хочу твои губы на своих губах,
Я хочу твой шепот в своих ушах,
Я хочу твой смех в своих глазах,
Я хочу твои объятия в своих руках,
Я хочу твое сердце на своем языке,
Я хочу твой голос в своих снах.