Текст и перевод песни Frank Boeijen Groep - Stad In Opstand

Stad In Opstand

Er klinkt muziek vanachter de barricaden
Terwijl de macht wanhopig vergadert
Alles is verduisterd
In de straten van de stad
En de middenstand blindeert haar etalages
Terwijl soldaat na soldaat zich verzamelt
In het donker aan de rand van de stad
Dit zijn de jaren tachtig
En niet op het plein
Van de Hemelse Vrede
En niet in Teheran of in Praag
Maar hier in Holland in een stad in opstand
Zingen duizend stemmen in koor
Het lied van de wanhoop
Slaan duizend stokken op een ritme
Een bevroren nacht door
Er vallen stenen uit de hemel
Op de schilden
Van de slaven van de macht
Je hoort gejuich en loeiende sirenes
En wie het nog niet heeft begrepen
Je vecht tegen je eigen leger
Dit zijn de jaren tachtig
En niet op het plein van de Hemelse Vrede
En niet in Santiago
Niet in Warschau
Maar hier in Holland
In een stad in opstand
En misschien wordt deze slag verloren
In een storm van bruut geweld
Maar geen enkel volk is ooit overwonnen
Dat zich tot de laatste man verzet
Dit zijn de jaren tachtig
In een stad in opstand
Bestreden met traangas
Met het geweer in de aanslag
En het verstand op oneindig
Marionetten van het gezag
Tegen een weerloze vijand
In een stad in opstand
En misschien wordt deze slag verloren
In een storm van bruut geweld
Maar geen enkel volk is ooit
Overwonnen
Dat zich tot de laatst man verzet
Tot de laatste man verzet

Город в восстании

Звучит музыка из-за баррикад,
Пока власть в отчаянии совещается.
Всё погружено во тьму
На улицах города,
И лавочники заколачивают витрины,
Пока солдат за солдатом собираются
В темноте на окраине города.
Это восьмидесятые,
И не на площади
Небесного Спокойствия,
И не в Тегеране или в Праге,
А здесь, в Голландии, в городе, охваченном восстанием.
Тысячи голосов поют хором
Песню отчаяния,
Тысячи палок бьют в одном ритме
Сквозь морозную ночь.
С неба падают камни
На щиты
Рабов власти.
Слышны крики ликования и вой сирен,
И кто ещё не понял,
Ты сражаешься против своей собственной армии.
Это восьмидесятые,
И не на площади Небесного Спокойствия,
И не в Сантьяго,
Не в Варшаве,
А здесь, в Голландии,
В городе, охваченном восстанием.
И, возможно, этот бой будет проигран
В буре жестокого насилия,
Но ни один народ не был побеждён,
Который сопротивлялся до последнего человека.
Это восьмидесятые,
В городе, охваченном восстанием,
Подавляемом слезоточивым газом,
С оружием наизготовку
И разумом, устремлённым в бесконечность.
Марионетки власти
Против безоружного врага
В городе, охваченном восстанием.
И, возможно, этот бой будет проигран
В буре жестокого насилия,
Но ни один народ никогда не был
Побеждён,
Который сопротивлялся до последнего человека,
До последнего человека.