Текст и перевод песни Frank Boeijen - Gedeeld door liefde

Gedeeld door liefde

Gisteren bedacht ik me
Dat mijn gedachten
Minder naar jou uitgaan en morgen
Zal ik je weer zien
Jong en onervaren waren wij
De toekomst was groter
Dan het verleden
Denk je nog wel eens
Aan die tijd

De herinnering aan jou
Was zo kostbaar zo lang
We deelden het leven
Door liefde

Ik zie vage beelden van jou
In verre landen
En van dat eiland dat nooit
Veranderen zal
Jij bleef hier een vreemde
Je bleef er hier buiten staan
Was het een kans gegeven
Hoe was het dan gegaan

Ontheemd ontheemd
Zijn we dat niet allemaal
Iedereen die denkt
En iedereen die voelt
Ooit zijn we allemaal
Van huis gegaan
Maar we deelden het leven
Door liefde
Gedeeld door liefde

Ik schreef een lied voor jou
Je weet hoe dat gaat
Ik liet je over aan je lot
Toen was het te laat

Hoe lang heb jij gewacht
In dat paleis van je dromen
Als een prinses maar de prins
Had al afscheid genomen

Later vroeg ik
Om vergeving
Later zei je
Het is beter
De tijd heelt alle wonden
De tijd heeft geen berouw

De herinnering aan jou
Was zo kostbaar zo lang
We deelden het leven
Door liefde
Gedeeld door liefde

Gisteren bedacht ik me
Als ik je morgen weer zou zien
Ik je dit vertellen zou

Of misschien ook niet
Of eigenlijk maar niet
Maar beter van niet
Of ik zing een lied

Gedeeld door liefde

Разделенные любовью

Вчера я подумал,
Что мои мысли
Реже обращаются к тебе, а завтра
Я снова увижу тебя.
Молодыми и неопытными были мы,
Будущее было больше,
Чем прошлое.
Думаешь ли ты иногда
О том времени?

Воспоминания о тебе
Были так дороги так долго.
Мы делили жизнь,
Объединенные любовью.

Я вижу смутные образы тебя
В далеких странах
И того острова, который никогда
Не изменится.
Ты осталась здесь чужой,
Ты осталась здесь, за бортом.
Если бы был дан шанс,
Как бы все сложилось?

Чужие, чужие,
Разве не все мы такие?
Каждый, кто думает,
И каждый, кто чувствует.
Когда-то мы все
Ушли из дома.
Но мы делили жизнь,
Объединенные любовью.
Разделенные любовью.

Я написал для тебя песню,
Ты знаешь, как это бывает.
Я оставил тебя на произвол судьбы,
Тогда было уже слишком поздно.

Как долго ты ждала
В том дворце своих грез,
Словно принцесса, но принц
Уже попрощался.

Позже я просил
Прощения.
Позже ты сказала:
«Так лучше».
Время лечит все раны,
Время не знает сожалений.

Воспоминания о тебе
Были так дороги так долго.
Мы делили жизнь,
Объединенные любовью.
Разделенные любовью.

Вчера я подумал,
Если бы я завтра снова увидел тебя,
Я бы рассказал тебе это.

Или, может быть, нет.
Или, пожалуй, не стоит.
Лучше не надо.
Или я спою песню.

Разделенные любовью.