Текст и перевод песни Frank Leen - Za dobrze by zapomnieć

Za dobrze by zapomnieć

Nie widzę barw, na które dzięki tobie mogłem patrzeć
Gubi mnie strach, że straciłem cię na zawsze
Mam w sobie gniew, powoduje, że nie zasnę
Nasze uczucia zapisane tak, jak linie papilarne
Wskaż drogę, bym mógł mieć cię już na zawsze
(Mieć cię już na zawsze)

Goni mnie strach, uciekam mu
Boję się strat, dlatego już na nie, nie pozwolę
Goni mnie strach

Jak mam oddychać bez powietrza
Wiem, że ty nie możesz tego robić też
Uczucie silne tak, że nas rozdziela

Ja nie pozwolę na to
Bo za dobrze już ciеbie znam
Za dobrze, by teraz tak po prostu
Tak łatwo zapomniеć (zapomnieć)

Za dobrze już ciebie znam
Za dobrze, by teraz tak po prostu
Tak łatwo zapomnieć (zapomnieć)

Goni mnie strach, uciekam mu
Boję się strat, dlatego już na nie nie pozwolę
Goni mnie strach, uciekam mu
Boję się strat (boję się strat)
Dlatego już na nie, nie pozwolę
Goni mnie strach, uciekam mu

Goni mnie strach

Trop bien pour oublier

Je ne vois plus les couleurs que je pouvais voir grâce à toi
La peur me perd, j'ai peur de t'avoir perdu à jamais
J'ai de la colère en moi, elle m'empêche de dormir
Nos sentiments sont gravés comme des empreintes digitales
Montre-moi le chemin pour que je puisse t'avoir pour toujours
(T'avoir pour toujours)

La peur me poursuit, je lui échappe
J'ai peur des pertes, c'est pourquoi je ne les autoriserai plus
La peur me poursuit

Comment puis-je respirer sans air
Je sais que tu ne peux pas le faire non plus
Un sentiment fort qui nous sépare

Je ne le permettrai pas
Parce que je te connais trop bien
Trop bien pour que maintenant, tout simplement
C'est facile d'oublier (d'oublier)

Je te connais trop bien
Trop bien pour que maintenant, tout simplement
C'est facile d'oublier (d'oublier)

La peur me poursuit, je lui échappe
J'ai peur des pertes, c'est pourquoi je ne les autoriserai plus
La peur me poursuit, je lui échappe
J'ai peur des pertes (j'ai peur des pertes)
C'est pourquoi je ne les autoriserai plus
La peur me poursuit, je lui échappe

La peur me poursuit