Текст и перевод песни Frans Bauer - Eens komt er een dag

Nu ik al weer wat ouder ben, zeg diep in mij een warme stem
De tijd breekt aan om weg te gaan
Al voel ik mij hier altijd thuis, toch zoek ik naar mijn eigen huis
Ik moet toch zorgen voor de dag van morgen

Eens komt er een tijd, dat ik m'n eigen weg moet gaan
Dan zal ik moeten leren m'n eigen leventje te gaan
Eens komt er een dag, dan is mijn jeugd voorgoed voorbij
Ik zal dan blijven denken aan de woorden die pa zei
Nu leer je pas te vechten, maar toch staan wij je bij

Het lijkt me best een vreemd gevoel, alleen naar huis die lege stoel
Een kille nacht, niemand die wacht
Toch wen je hier ook wel weer aan, je moet je door het leven slaan
Maar het duurt nog even, dan sta ik in t leven

Eens komt er een tijd, dat ik m'n eigen weg moet gaan
Dan zal ik moeten leren m'n eigen leventje te gaan
Eens komt er een dag, dan is mijn jeugd voorgoed voorbij
Ik zal dan blijven denken aan de woorden die pa zei
Nu leer je pas te vechten, maar toch staan wij je bij

Eens komt er een tijd, dat ik m'n eigen weg moet gaan
Dan zal ik moeten leren m'n eigen leventje te gaan
Eens komt er een dag, dan is mijn jeugd voorgoed voorbij
Ik zal dan blijven denken aan de woorden die pa zei
Nu leer je pas te vechten, maar toch staan wij je bij

Теперь, когда я немного старше, глубоко внутри меня говорит теплый голос.
Пришло время уходить.
Несмотря на то, что я всегда чувствую себя здесь как дома, я все еще ищу свой собственный дом.
Я должен позаботиться о завтрашнем дне.

Приходит время, когда я должен идти своей дорогой.
Тогда мне придется научиться жить своей собственной жизнью.
Настанет день, и мое детство уйдет навсегда.
Я буду продолжать думать о словах, сказанных отцом.
Теперь ты учишься сражаться, а мы остаемся с тобой.

Это странное чувство-идти домой в одиночестве на этом пустом стуле.
Холодная ночь, никто не ждет,
ты привыкнешь к этому, тебе придется пройти через жизнь.
Но это займет некоторое время, и я буду жив.

Приходит время, когда я должен идти своей дорогой.
Тогда мне придется научиться жить своей собственной жизнью.
Настанет день, и мое детство уйдет навсегда.
Я буду продолжать думать о словах, сказанных отцом.
Теперь ты учишься сражаться, а мы остаемся с тобой.

Приходит время, когда я должен идти своей дорогой.
Тогда мне придется научиться жить своей собственной жизнью.
Настанет день, и мое детство уйдет навсегда.
Я буду продолжать думать о словах, сказанных отцом.
Теперь ты учишься сражаться, а мы остаемся с тобой.