Текст и перевод песни Frans Bauer - Zeven Rozen, Zeven Jaren

Zeven Rozen, Zeven Jaren

Soms zit het leven, je even niet mee
Tranen die vloeien, naar een grote zee
′N Beetje liefde, dat geeft je de kracht
Ik ben jou zo dankbaar, dat jij dat hebt gebracht

[Refr.:]
Zeven rozen, zeven tranen
Zeggen dat ik van je hou
'T Zijn de dingen in het leven
Waar geluk op is gebouwd
Want een blik diep in jouw ogen
Is als warmte van de zon
Nooit ′n uurtje weggevlogen
Omdat jij mijn hart steeds won
Zeven rozen, zeven tranen
Zeggen dat ik van je hou
'T Zijn de dingen in het leven
Onze kracht, is onze trouw

Leven is geven, van dat wat je voelt
Al is het moeilijk, met wat je bedoelt
Sta er voor open, de weg is vaak lang
Geluk is het mooiste, waar ik steeds naar verlang

[Refr.:]

Семь роз, семь лет

Иногда жизнь не балует тебя,
Слёзы текут, словно в огромное море.
Немного любви — вот что даёт тебе силы,
Я так благодарен тебе, что ты её принесла.

[Припев:]
Семь роз, семь слёз
Говорят, что я люблю тебя.
Это те вещи в жизни,
На которых строится счастье.
Ведь один взгляд в твои глаза
Словно тепло солнца.
Никогда не улетал ни на час,
Потому что ты всегда покоряла моё сердце.
Семь роз, семь слёз
Говорят, что я люблю тебя.
Это те вещи в жизни,
Наша сила — наша верность.

Жизнь — это отдавать то, что ты чувствуешь,
Даже если трудно выразить то, что имеешь в виду.
Будь открытым, путь часто долог,
Счастье — это самое прекрасное, к чему я всегда стремлюсь.

[Припев:]