Текст и перевод песни Freek de Jonge - Doodsangst

Doodsangst

Er schuilt een oude man in mij
Die het beste met de wereld voorheeft
Die het leven doorheeft
Die piekfijn uit kan leggen hoe het zit
Er schuilt een oude man in mij
Die, met het gelijk van een tiran
Waakt over mijn geweten
Met het selectief geheugen
Van een Tweede-Kamerlid

Er schuilt een oude man in mij
Die, voor zijn teevee gezeten
Naar de chaos in de wereld kijkt
En daarvan heimelijk geniet
Die meewarig lacht
Om het gestumper van wat idealisten
Die van het kastje naar de muur gaan
Met een kluitje in het riet

Waar is het kind in mij gebleven
Dat zich verbazen kon
Dat bang was
Als het onbekende kwam
Waar is die jongeman in mij
Die overal in meeging
En die in blind vertrouwen
De wereld op zijn schouders nam

Er schuilt een oude man in mij
Die niet naar zijn kinderen luistert
Omdat hij vindt dat
Ze ook nooit luisterden naar hem
Er schuilt een oude man in mij
Die zich door zijn vrouw
Op zijn wenken laat bedienen
Met mijn gebaren sprekend met mijn stem

Er schuilt een oude man in mij
Die languit op mijn bank ligt
En bij elke oproep
Aan zijn medeleven geeuwt
Het is die oude man
Die kind noch jongeman duldt
En uit pure onmacht
Zijn doodsangst overschreeuwt

Waar zijn die twee in mij gebleven
Ze moeten mij behoeden
Voor die man met zijn bittere gelijk
Ze huizen nog in mij
Dat weet ik in mijn twijfel
Als ik om mijzelf moet lachen
Als ik in de spiegel kijk

Peur de la mort

Il y a un vieil homme en moi
Qui veut le meilleur pour le monde
Qui a vécu la vie
Qui peut expliquer parfaitement comment les choses sont
Il y a un vieil homme en moi
Qui, avec la justice d'un tyran
Veille sur ma conscience
Avec la mémoire sélective
D'un membre du Parlement

Il y a un vieil homme en moi
Qui, assis devant sa télévision
Regarde le chaos dans le monde
Et en profite secrètement
Qui rit avec pitié
Du bégaiement de quelques idéalistes
Qui vont d'un placard à l'autre
Avec un morceau de bois dans leur main

Où est l'enfant en moi parti ?
Celui qui pouvait être émerveillé
Qui avait peur
Lorsque l'inconnu arrivait
Où est ce jeune homme en moi
Qui participait à tout
Et qui, avec une confiance aveugle
Prenait le monde sur ses épaules

Il y a un vieil homme en moi
Qui n'écoute pas ses enfants
Parce qu'il pense que
Ils ne l'ont jamais écouté non plus
Il y a un vieil homme en moi
Qui se laisse servir par sa femme
Selon ses désirs
Parlant avec mes gestes et ma voix

Il y a un vieil homme en moi
Qui est allongé sur mon canapé
Et à chaque appel
Bâille à sa compassion
C'est ce vieil homme
Qui ne tolère ni l'enfant ni le jeune homme
Et par pure impuissance
Crie sa peur de la mort

Où sont ces deux en moi partis ?
Ils doivent me protéger
De cet homme avec sa justice amère
Ils sont encore en moi
Je le sais dans mon doute
Quand je dois rire de moi-même
Quand je me regarde dans le miroir