Текст и перевод песни Freek de Jonge - Doodsangst

Doodsangst

Er schuilt een oude man in mij
Die het beste met de wereld voorheeft
Die het leven doorheeft
Die piekfijn uit kan leggen hoe het zit
Er schuilt een oude man in mij
Die, met het gelijk van een tiran
Waakt over mijn geweten
Met het selectief geheugen
Van een Tweede-Kamerlid

Er schuilt een oude man in mij
Die, voor zijn teevee gezeten
Naar de chaos in de wereld kijkt
En daarvan heimelijk geniet
Die meewarig lacht
Om het gestumper van wat idealisten
Die van het kastje naar de muur gaan
Met een kluitje in het riet

Waar is het kind in mij gebleven
Dat zich verbazen kon
Dat bang was
Als het onbekende kwam
Waar is die jongeman in mij
Die overal in meeging
En die in blind vertrouwen
De wereld op zijn schouders nam

Er schuilt een oude man in mij
Die niet naar zijn kinderen luistert
Omdat hij vindt dat
Ze ook nooit luisterden naar hem
Er schuilt een oude man in mij
Die zich door zijn vrouw
Op zijn wenken laat bedienen
Met mijn gebaren sprekend met mijn stem

Er schuilt een oude man in mij
Die languit op mijn bank ligt
En bij elke oproep
Aan zijn medeleven geeuwt
Het is die oude man
Die kind noch jongeman duldt
En uit pure onmacht
Zijn doodsangst overschreeuwt

Waar zijn die twee in mij gebleven
Ze moeten mij behoeden
Voor die man met zijn bittere gelijk
Ze huizen nog in mij
Dat weet ik in mijn twijfel
Als ik om mijzelf moet lachen
Als ik in de spiegel kijk

Страх смерти

Во мне скрывается старик,
Который желает миру только лучшего,
Который постиг жизнь,
Который может предельно ясно объяснить, как всё устроено.
Во мне скрывается старик,
Который, с деспотичной уверенностью в своей правоте,
Следит за моей совестью
С избирательной памятью
Депутата парламента.

Во мне скрывается старик,
Который, сидя перед телевизором,
Смотрит на хаос в мире
И тайно наслаждается этим.
Который снисходительно смеётся
Над неуклюжими попытками каких-то идеалистов,
Которые мечутся из угла в угол,
Бесполезно тратя силы.

Куда делся ребёнок во мне,
Который умел удивляться,
Который боялся,
Когда сталкивался с неизвестным?
Куда делся тот юноша во мне,
Который во всё ввязывался
И который с безграничной верой
Брался за всё на свете?

Во мне скрывается старик,
Который не слушает своих детей,
Потому что считает, что
Они тоже никогда его не слушали.
Во мне скрывается старик,
Который позволяет своей жене
Исполнять все его прихоти,
Говорящий моими жестами, моим голосом.

Во мне скрывается старик,
Который лежит, вытянувшись на диване,
И при каждом призыве
К его сочувствию зевает.
Это тот самый старик,
Который не терпит ни ребёнка, ни юношу,
И от чистого бессилия
Перекрикивает свой страх смерти.

Куда делись эти двое во мне?
Они должны защитить меня
От этого старика с его горькой правотой.
Они всё ещё живут во мне,
Я знаю это в своих сомнениях,
Когда мне приходится смеяться над собой,
Когда я смотрю в зеркало.