Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Dans la maison trop grande et trop vide
Im zu großen und zu leeren Haus
Dans
la
maison
trop
grande
et
trop
vide
Im
zu
großen
und
zu
leeren
Haus
Dans
la
rue
devenue
déserte
In
der
Straße,
die
menschenleer
wurde
Dans
Paris
qui
n'est
plus
qu'un
boulevard
de
cendres
In
Paris,
das
nur
noch
ein
Boulevard
aus
Asche
ist
Dans
le
soleil
glacé,
dans
les
nuages
bas
In
der
eisigen
Sonne,
in
den
tiefen
Wolken
Et
dans
l'eau
immobile
d'un
océan
inerte
Und
im
stillen
Wasser
eines
trägen
Ozeans
Dans
le
regard
éteint
des
vivants
inconnus
Im
erloschenen
Blick
unbekannter
Lebender
Je
crie
ma
solitude
en
lettres
de
noblesse
Ich
schreie
meine
Einsamkeit
hinaus
wie
einen
Adelstitel
Je
crie
mon
insomnie
dans
la
nuit
indifférente
Ich
schreie
meine
Schlaflosigkeit
in
die
gleichgültige
Nacht
Et
je
maquille
les
poupées
qui
en
témoignent
Und
ich
schminke
die
Puppen,
die
davon
zeugen
La
nostalgie
étouffe
un
bâillement
d'ennui
Die
Nostalgie
erstickt
ein
Gähnen
der
Langeweile
Mais
la
douleur
est
là
sourde
et
muette
Aber
der
Schmerz
ist
da,
dumpf
und
stumm
Comme
il
se
doit
Wie
es
sich
gehört
La
peur
désemparée
par
toutes
mes
faiblesses
Die
Angst,
ratlos
durch
all
meine
Schwächen
Dans
le
silence
épais
comme
un
point
d'orgue
In
der
Stille,
dicht
wie
ein
Orgelpunkt
Le
langage
est
approximatif
Die
Sprache
ist
annähernd
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Авторы: Georges Moustaki
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.