Текст и перевод песни Gers Pardoel - Dankbaarheid

Mijn vader en mijn moeder zijn niet allebei in leven
Maar dankzij hun heb ik nu mijn eigen mening
Bedankt pa ik ben je dankbaar
Dat je ons op wilde voeden, samen met mijn moeder

Ik ben gelukkig als ik jou gelukkig zie
En gelukkig ben jij ook gelukkig als je mij weer eens ziet.
We waren één gezin en werden uit elkaar getrokken
Door de ziekte van ma, waardoor ze is vertrokken.

Je deed je uiterste best om ons op te voeden.
Alleen zag ik het niet, vandaar toen al die woede.
Dus bij deze bied ik jou mijn excuus aan.
En hoop dat je het nu kan aanvaarden.

Pa, ik zie nog steeds veel verdriet in je ogen.
Denk jij nog vaak aan ma?
Ik zie d'r als ik droom. Ik zie d'r telkens voorbij lopen.
Maar mij kan ze niet zien, want ze leeft alleen maar in mijn dromen.

Ze zegt ook vaak tegen mij dat ik op je lijk.
Dus net zo koppig, maar ook net zo slim als jij.
Jij bent alles wat ik wilde zijn.
Jij bent die man waar ik tegen op kijk.

En kijk, begrijp nu dat jij je leven met een ander deelt.
Je deelt je lief en leed zoals we vroeger deden.
Maar keuzes waren niet van toepassing.
Nee en daarom leven we het leven dat we nu leven.

Dit is het heden pa. Heb dit voor jou geschreven.
Uit het diepst van mijn hart.Ik hou van jou vol leven.
En die hartaanval die heeft me laten denken,
Was het nou mijn fout, doordat ik jou toen krenkte.

Dat dacht ik al die tijd, dus daarom heb ik spijt,
Voor al die fouten Pa, sta ik bij jou in het krijt.
En ik hoop dat je me nou begrijpt en hoop
Dat je voorlopig nog ...hier bij ons blijft.

Моего отца и моей матери нет в живых.
Но благодаря им у меня теперь есть собственное мнение.
Спасибо Папа я очень благодарна
Что ты хотел растить нас с моей матерью.

Я счастлив, когда вижу тебя счастливым.
И ты будешь счастлив, когда увидишь меня снова.
Мы были одной семьей, но нас разлучили.
Из-за болезни мамы, из-за которой она уехала.

Ты из кожи вон лезла, чтобы вырастить нас.
Только я этого не видел, отсюда и весь гнев.
Так что на этот раз я приношу тебе свои извинения.
И надеюсь, ты сможешь принять это сейчас.

Папа, я все еще вижу грусть в твоих глазах.
Ты часто думаешь о маме?
Я вижу ее во сне, я всегда вижу, как она проходит мимо.
Но она не видит меня, потому что живет только в моих снах.

Она также часто говорит мне, что я похож на тебя.
Такой же упрямый, но и умный, как ты.
Ты-все, чем я хотел быть.
Ты тот человек, на которого я равняюсь.

И смотри, теперь пойми, что ты делишь свою жизнь с кем-то другим.
Ты делишься своими радостями и горестями, как раньше.
Но выбора не было.
Нет, и именно поэтому мы живем той жизнью, которой живем сейчас.

Это настоящий папа, я написал это для тебя.
От всего сердца я люблю тебя, полную жизни.
И тот сердечный приступ, который заставил меня задуматься:
Это была моя вина, потому что я причинил тебе боль.

Это то, о чем я думал все это время, так что вот почему я сожалею.
За все эти ошибки, Папа, я в долгу перед тобой.
И я надеюсь, что ты поймешь меня сейчас, и надеюсь ...
Что ты пока ... останешься здесь с нами.