Текст и перевод песни Giannis Haroulis - Doxa Stis Patrides

Doxa Stis Patrides

Κι έκραζες βραχνά – το κράξιμό σου
δεν μπορώ να τ' απολησμονήσω –
κι έκραζες: Φωτιά! να κάψω την Παράδεισο!
κι έκραζες: Νερό! την Κόλαση να σβήσω!

Όσο ανάμεσα στους τόπους
είναι τόποι πιο ακριβοί
και σα χέρια και σα μάτια
παίρνουν την ψυχή

Όσο γίνεται απ' το μέλι
στην κυψέλη το κερί
κι όσο ζούνε μες τους φράχτες
τους στενούς τρανοί λαοί

Κι όσο αφέντες νόμοι δένουν
με δεσίματα λογής
και τ' ανθρώπου τα φτερούγια
και τα πόδια της φυλής'

Και στα κακοτόπια τ' άνανθα
και στους βράχους τους γυμνούς
σάμπως μες σε περιβόλια
σάμπως πέρα σε ουρανούς

Όσο θρέφουνε τους έρωτες
μίση, πόλεμοι, θυμοί
και φυλάνε τους παράδεισους
η φωτιά και το σπαθί

Όσο του ήλιου και οι αχτίδες
δε ζεσταίνουν όμοια και μαζί
πολυπρόσωπη, πολύψυχη τη Γη –
δόξα, δόξα στις πατρίδες!

Doxa Stis Patrides

And you cried hoarsely - I cannot
forget your outcry -
And you cried: Fire! To burn down the Eden!
And you cried: Water! To quench the Inferno!

As long as between places
there are places more precious
and like hands and like eyes
they take away the soul

As long as from honey
in the hive is made wax
and as long as they live within fences
the great peoples, confined

And as long as ruling laws bind
with fetters of every kind
and the wings of man
and the feet of the race

And in the barren wastelands
and on the naked rocks
as if in gardens
as if up in the heavens

As long as hatreds, wars, and angers
feed their loves
and the paradises are kept
by fire and sword

As long as even the sun's rays
do not warm the Earth -
multifaced, with many souls - equally
glory, glory to the Fatherlands!