Текст и перевод песни Giannis Haroulis - Magganies

Magganies

Στα μοναστήρια προσευχές, στα καπηλιά κουβέντες
και στα βαμμένα βλέφαρα γκρεμός για τους λεβέντες.

Του μήλου τα δαγκώματα αιώνιοι μπελάδες
και τα κορίτσια τα παλιά αθόρυβες μανάδες.

Ανοίγει το ζεστό ψωμί, αχνός τριανταφυλλένιος
ανοίγει και μια φυλακή, να βγει ο δικασμένος.

Τα βήματα, τα τρίμματα, του δρόμου κατακάθι,
της αγοράς τα κρίματα, του έρωτα τα πάθη.

Στη βάση του αντίχειρα το μαύρο μονοπάτι
και στην πλατεία του χωριού οι εκβολές του Ευφράτη.

Κάτω από φύλλα κίτρινα κοιμούνται καπετάνιοι
κι αυτό που χτες περισσεύε αύριο δε θα φτάνει.

Magganies

Dans les monastères, les prières, dans les tavernes, les conversations
et sur les paupières peintes, une falaise pour les braves.

Les morsures de la pomme, des ennuis éternels
et les filles d'antan, des mères silencieuses.

Le pain chaud s'ouvre, une vapeur de rose
une prison s'ouvre, pour que le condamné sorte.

Les pas, les miettes, le fond de la route,
les jugements du marché, les passions de l'amour.

Sur la base du pouce, le sentier noir
et sur la place du village, les embouchures de l'Euphrate.

Sous des feuilles jaunes, les capitaines dorment
et ce qui restait hier, ne suffira pas demain.