Текст и перевод песни Giannis Haroulis - Magganies

Magganies

Στα μοναστήρια προσευχές, στα καπηλιά κουβέντες
και στα βαμμένα βλέφαρα γκρεμός για τους λεβέντες.

Του μήλου τα δαγκώματα αιώνιοι μπελάδες
και τα κορίτσια τα παλιά αθόρυβες μανάδες.

Ανοίγει το ζεστό ψωμί, αχνός τριανταφυλλένιος
ανοίγει και μια φυλακή, να βγει ο δικασμένος.

Τα βήματα, τα τρίμματα, του δρόμου κατακάθι,
της αγοράς τα κρίματα, του έρωτα τα πάθη.

Στη βάση του αντίχειρα το μαύρο μονοπάτι
και στην πλατεία του χωριού οι εκβολές του Ευφράτη.

Κάτω από φύλλα κίτρινα κοιμούνται καπετάνιοι
κι αυτό που χτες περισσεύε αύριο δε θα φτάνει.

Ведьмочки

В монастырях молитвы, в тавернах разговоры,
а в подкрашенных ресницах – пропасть для молодцов.

Укусы яблока – вечные беды,
а девушки бывших времен – безмолвные матери.

Разламывается теплый хлеб, аромат роз,
открывается и тюрьма, чтобы вышел осужденный.

Шаги, крошки, осадок дороги,
приговоры рынка, страсти любви.

У основания большого пальца – черная тропа,
а на площади села – устье Евфрата.

Под желтыми листьями спят капитаны,
и то, что вчера было в избытке, завтра не хватит.