Текст и перевод песни Gibbs - Kompas

Kompas

Na który biegun?
Na który biegun?
Na który biegun?
Na który biegun?
Na który biegun?

Na który biegun trzeba dojść na szlaku życia?
Z natury lubię powędrować w długi rejs
Pośrodku ciszy sam siebie znowu odkrywam
Nie ma jeszcze kluczy stworzonych dla naszych serc
Na który biegun trzeba dojść na szlaku życia?
Z natury lubię powędrować w długi rejs
Pośrodku ciszy sam siebie znowu odkrywam
Nie ma jeszcze kluczy stworzonych dla naszych serc

Wyruszyłem w drogę, mając 18 wiosen
A poznałem i zwiedziłem mały procent świata
Pewnych miejsc w mojej głowie nigdy nie zapomnę
Tylko pozwól do niektórych przypadkiem nie wracać
Jeden dzień zmienia wszystko wokół, co jest obce
Nauczyłem po drodze na nowo się poznawać
Ale nikt nie ostrzegał, że na samej prostej
Trzeba też czasem za siebie się poodwracać
Nie ma miejsca jak dom, a sam miałem ich już ze sto
Dziś tylko muzyka to schron
Jedyne, co noszę na stałe przy sobie, jak bagaż doświadczeń i głos
Jak emocje, których nie mogę zostawić
Bo zawsze się kończy to nierówną grą
Powoli pod prąd, za dobrze skręcam
Przydałoby się w końcu ruszyć na wprost

Na który biegun trzeba dojść na szlaku życia?
Z natury lubię powędrować w długi rejs
Pośrodku ciszy sam siebie znowu odkrywam
Nie ma jeszcze kluczy stworzonych dla naszych serc
Na który biegun trzeba dojść na szlaku życia?
Z natury lubię powędrować w długi rejs
Pośrodku ciszy sam siebie znowu odkrywam
Nie ma jeszcze kluczy stworzonych dla naszych serc

Nie wiem, czy ta droga mogła być krótsza
Do tej pory tylko cztery zimy w roku
Oddaliłem się jedynie od bankructwa
Nie ma szans, aby stanąć na poboczu
Od narodzin tylko wiatru umiem słuchać
Głuchy wciąż na opinie rozsądku
Moje serce to na pewno nie sługa
Ale dla Ciebie zwiedzi zakamarki mroku, więc
Nigdy nie obiecuj wspólnej trasy
Nigdy nie obiecuj, że dla Ciebie hajs tu w sumie nic nie znaczy
Zawiedziony byłem milion sto tysięcy razy
Tak więc może w innym życiu jeszcze szczerze pogadamy (hej)
Dla wszystkich zagubionych gdzieś po drodze braci
Dla wszystkich dam, dla których królem byłem żadnym
Może to dobrze, że nas różnią drogowskazy, może kiedyś pogadamy

Na który biegun trzeba dojść na szlaku życia? (Na który biegun?)
Z natury lubię powędrować w długi rejs
Pośrodku ciszy sam siebie znowu odkrywam (Na który biegun?)
Nie ma jeszcze kluczy stworzonych dla naszych serc
Na który biegun trzeba dojść na szlaku życia?
Z natury lubię powędrować w długi rejs
Pośrodku ciszy sam siebie znowu odkrywam
Nie ma jeszcze kluczy stworzonych dla naszych serc

Kompas

Vers quel pôle ?
Vers quel pôle ?
Vers quel pôle ?
Vers quel pôle ?
Vers quel pôle ?

Vers quel pôle faut-il arriver sur le chemin de la vie ?
J'aime par nature faire de longs voyages
Au milieu du silence, je me redécouvrais
Il n'y a pas encore de clés conçues pour nos cœurs
Vers quel pôle faut-il arriver sur le chemin de la vie ?
J'aime par nature faire de longs voyages
Au milieu du silence, je me redécouvrais
Il n'y a pas encore de clés conçues pour nos cœurs

J'ai pris la route à l'âge de 18 ans
Et j'ai connu et visité un petit pourcentage du monde
Je ne oublierai jamais certains endroits dans ma tête
Permets simplement que certains endroits ne soient pas visités par hasard
Un jour, tout change autour de ce qui est étranger
J'ai appris en chemin à me connaître à nouveau
Mais personne n'a prévenu que sur une ligne droite
Il faut aussi parfois se retourner
Il n'y a pas de place comme à la maison, et j'en ai déjà eu une centaine
Aujourd'hui, seule la musique est un refuge
La seule chose que je porte en permanence avec moi, comme un bagage d'expériences et une voix
Comme des émotions que je ne peux pas laisser derrière moi
Parce que cela se termine toujours par un jeu inégal
Lentement à contre-courant, je tourne trop bien
Il faudrait finalement se mettre en route

Vers quel pôle faut-il arriver sur le chemin de la vie ?
J'aime par nature faire de longs voyages
Au milieu du silence, je me redécouvrais
Il n'y a pas encore de clés conçues pour nos cœurs
Vers quel pôle faut-il arriver sur le chemin de la vie ?
J'aime par nature faire de longs voyages
Au milieu du silence, je me redécouvrais
Il n'y a pas encore de clés conçues pour nos cœurs

Je ne sais pas si ce chemin aurait pu être plus court
Jusqu'à présent, seulement quatre hivers par an
Je me suis éloigné uniquement de la faillite
Il n'y a aucune chance de s'arrêter au bord de la route
Depuis ma naissance, je n'écoute que le vent
Sourd aux opinions du bon sens
Mon cœur n'est certainement pas un serviteur
Mais pour toi, il visitera les recoins des ténèbres, donc
Ne promet jamais un itinéraire commun
Ne promet jamais que l'argent ne signifie rien pour toi ici
J'ai été déçu un million cent mille fois
Alors peut-être qu'on parlera sincèrement dans une autre vie (hé)
Pour tous ceux qui se sont perdus en chemin, mes frères
Pour toutes les dames pour lesquelles j'étais un roi nul
Peut-être que c'est bien que les panneaux de signalisation nous distinguent, peut-être qu'on parlera un jour

Vers quel pôle faut-il arriver sur le chemin de la vie ? (Vers quel pôle ?)
J'aime par nature faire de longs voyages
Au milieu du silence, je me redécouvrais (Vers quel pôle ?)
Il n'y a pas encore de clés conçues pour nos cœurs
Vers quel pôle faut-il arriver sur le chemin de la vie ?
J'aime par nature faire de longs voyages
Au milieu du silence, je me redécouvrais
Il n'y a pas encore de clés conçues pour nos cœurs