Текст и перевод песни Giorgos Sabanis - Paraxena Demenoi

Τόσα χρόνια στο συναίσθημα πιστεύω
και δε με κουνάει κανείς.
Το κενό, με μια ιδέα το ημερεύω,
πως θα έρθεις για να μείνεις κι ας αργείς.
Κι αν οι μέρες φεύγουν βιαστικές
κι οι νύχτες σβήνουνε κι αυτές
σε μια απάνθρωπη σιγή
η μουσική μου είσαι εσύ·
σε ψάχνω μες στο πουθενά
και με μεθάει η μοναξιά.
Μοιάζει η ζωή μας δυο λεπτά,
ας μην την πάμε χωριστά.
Ή εσύ, ή άλλος κανένας·
δεν υπάρχει επιστροφή.
Όλοι οι δρόμοι είναι ένας
κι είναι να'μαστε μαζί.
Μεσ'της νύχτας μου το ψέμα
να'σαι κάτι ιερό,
σα λουλούδι από αίμα,
σα δικό μου φυλαχτό.
Είμαστε παράξενα δεμένοι,
γνώριμοι και ξένοι,
σ'έναν φόβο πουλημένοι
και οι δυο.
Είμαστε δεμένοι.
Με ένα νεύμα σα φωτάκι αναμμένο,
την παλιά μου αυταπάτη συντηρείς·
με κρατάς, χωρίς σκοινιά, καλά δεμένο
και χωρίς ούτ' ένα ίχνος ενοχής.

Столько лет в чувство, я считаю
и не качает никто.
Пустой, с идеей в ημερεύω,
что ты придешь, чтобы остаться, даже если опаздываешь.
А если дни уходят поспешных
а ночи σβήνουνε и эти
в жестокое молчание
моя музыка-это ты·
ищу тебя прямо в никуда
и напивается в одиночестве.
Похожа наша жизнь на пару минут,
давайте не пойдем отдельно.
Или ты, или никто другой·
нет возврата.
Все дороги-это один
а это мы проводили время вместе.
Μεσ'της ночи мне ложь
быть что-то святое,
как цветок из крови,
как мой амулет.
Мы странно близки,
смахивают на знакомых и незнакомцев,
в страхе грязные
оба.
Мы связаны друг с другом.
С поклоном, как будто огонек горит,
мой старый заблуждения содержать·
ты держишь меня, не гибкие, хорошо связаны
и без нет и следа вины.