წრე - Gogi Dzodzuashvili перевод на немецкий

წრე

Მოდი, ჩამხედე
Ამ თვალებში
Შიგნით ტბებია
Ჩაღამებული
Ყურეები
Მყუდრო დღეებით
Ზღვის სიშორეში
Შუაღამეს უერთდებიან
Მთვარეში ნავით
Გადასული მეთევზეები

Თვალუწვდენელი ურჩხულების
Ვერცხლის პერანგით
Ბზინავენ ზღვები
Მთვარის შუქზე
Მლაშე სურნელით
Იძვრის ნიავი
Როგორც მშვიდი
Ძილის სურვილი
Ვიდრე წრეს შეკრავს
Შემოხაზავს მზის ბუმერაგი

Მოდი, ჩამხედე
Ამ თვალებში
Სარკმლის
Ფარდების
Მიღმა
Როდესაც
Ვარსკვლავეთის
Მკლავზე ინთება
Უფსკრულებია აქ ისეთი -
Შეგეშინდება
Ციხე-კოშკიდან
Მონაზვნების
Გადმოვარდნები

Აქ ტყეებია
Ამ ტბებში
Რომ ირეკლებიან
Მთიდან ველებით
Ევლებიან
Ტყეს ფრინველები
Ტყეების შიგნით
Საიდუმლო ბილიკებია
Შემოიხედე -
Შენც ამ ტყეებს გადაევლები

Ერთი ჩახედვით
Ერთი წამით
Და გაელვებით
Ვნახოთ ქუჩები
Სანაპიროს ქალაქები და
Ტაძრის ბაღებში
Გადავძვრებით გალავნებიდან
Და ბრმა მათხოვარს
Გზის პოვნაში მივეშველებით

Ცოტა ხნით ღმერთის
Გვეგონება მისი ხელები
Მაგრამ იცოდე
Ჩემს თვალებში
Ღმერთი არ არი
Აქ მხოლოდ
Მისი საფლავია
Ზეთისხილები
Ფარავენ
Და ჩვენც გავანათებთ
Საფლავს ფარანით

Ტაძრის გუმბათზე
Ნახავ როგორ
Თვლემენ მტრედები
Მსუქანი მღვდლები
Შეგხვდებიან ეჭვის თვალებით
Წამით ათასგვარ
Მწიკვლოვნებას დაგაბრალებენ
Და ტაძრის ზღურბლთან
Მდგარ ხეიბრებს შეეფეთები

Სუნი გეცემა
Საზარელი
Მაგრამ საკურთხის
Და საკმეველის
Სურნელებაც მოვა შენამდე
Ასეთი ფერის
Განათება მხოლოდ წაკითხულ
Ზღაპრებშია და სიზმრებშია
Შიგნით შემოდი!

Შენ ვერ გაიგებ
Ხმაურია თუ, სიმშვიდეა
Არ ისმის სიტყვა
Ისმის მხოლოდ
Ექო ბგერების
Შუაღამეში ეს ტაძარი
Ისე დიდია -
Აქ ქრისტეს ძმებიც არიან და
Ქრისტეს მკვლელებიც

Მიწის მუშები
Დურგლები და მებადურენი
Აღსავლის კართან
Სიწმინდეებს ეძალებიან
Კედლის ნაპრალში
Ხელისგულებს აფათურებენ
Ბებრუხანები
Იქვე ძველი მეძავეები

Დგანან და მორცხვად ბუტბუტებენ
Თუ, აკვირდები
Ნახავ ლოცვანებს მათ ხელებში
Ოდნავ გადაშლილს
Ოდესღაც მათთან მეც ვიწექი
- გაგიკვირდება
Იმათაც უკვირთ
Გამოჩენა შენი ტაძარში

Კოლონების ქვეშ
Კაცი რომ დგას და იმის ვაჟი
Მზვერავის თვალით გიყურებენ
Მაგრამ ვერავინ
Შეგბედავს სიტყვას
Სულ აქ დგანან, ისე კი სახლში
Მეთევზეთათვის
Ხომალდების აფრებს კერავენ

Მათთან მოდიან მეზობლები და
Სადილის წინ
Ამბობენ ლოცვებს სამადლობელს
Ბოლოში - ამინ!
Თვალი თვალის წილ
Როგორც არის
Კბილი კბილის წილ
Სხედან და ასე ჯამებიდან
Ხელებით ჭამენ

Აგერ, ფერდობზე რომ
Გაჰყურებს ზღვებს და ამინდებს -
Ჩემი სახლია
Აკაციის ტყის პირას მდგარი
Ათასი წელი
Შეიძლება ისე გავიდეს
Რომ ვერ შევაღო საკუთარი
Სამყოფლის კარი

Არ ვიცი შიგნით
Ვინ დამხვდება
, თუკი იქნება
Ვინმე საერთოდ
Ამ ძველ სახლში
Შევიდეთ, ვნახოთ
Სიზმარშიც მიჭირს
Ამ ადგილის, ამ გზის მიგნება
Ამ ხნის მანძილზე
Არ ვყოფილვარ მე ასე ახლო

Მასთან. ისევე
Დაბურული ეზო და ბაღი
Როგორც ოდესღაც და
Კედლებზე სურო ასული
Ქვის ქანდაკება
Შადრევანი
Გალავნის თაღი
Მომადენს ცრემლებს
Თუ, რამხელა ჟამი გასულა

Შენ გაოცება გადაგირბენს
Სახეზე, ბაგე
Ოდნავ ღიმილით
Გაგეპობა, ბაღის ჩრდილი კი
Აშრიალდება
Გამოჩნდება სახლის ბილიკი
Და მოწყურებულს გეტყვი; -
Ძველი ჭა არის აგერ

Ვენახის გვერდით!
Ჩემი სიღრმის უძველეს ჭიდან
Წყალს ამოვიღებ და
Მოგაწვდი, ამ დროს კარები
Მძიმე ჭრიალით გაიღება
Აივნის ჩიტი
Დაფრთხება და
Შენც მომეკრობი მიუკარება

Გარეთ გამოვა მამაჩემი
Შესული ხანში
Ფეხის ხმით მიცნობს
Მეც ვიცანი მისი ფეხის ხმა
Უძღები შვილის იგავში თუ
Საკუთარ სახლში
Აღმოვჩნდი. ამას
Მნიშვნელობა არ აქვს
Ჩემი ძმა

Ჩემზე უფროსი
Ათასი წლით, უკან მოყვება
Განათებული ლამფით ხელში
Მოხუც მამაჩემს
Ეს იყო ადრე -
Უარყოფა თუ, ამბოხება
Ახლა ვდგავარ და
Უნებლიედ ველი განაჩენს

Დედა მოგვიკვდა
Ახალგაზრდა
Ამ კაცის ცოლი
Ორივე იმან გაგვაჩინა
Ცათა სიშორეს
Მალე გაუყვა
Და მეც დედას
Ვგავარ და მგონი
Ამ უეცარი
Განკითხვის წამს
Ეს თუ, მიშველის

Ლოყაზე წვერით შემეხება და
Მამაჩემი
Მეტყვის: მოხვედი
Დაგვიბრუნდი!
Კიდევ ორ სიტყვას
Ჩვენ შიგნით შევალთ და
Ამ ღამით იქვე დავრჩებით
Სახლში
Რომელიც მოგვაგებებს
Სიზმრების სითბოს

Შემოიხედე ჩემს თვალებში
, შემოდი, ნახე
Ის, რაც ვერასდროს
Ვერ იხილეს სხვისმა თვალებმა
Მოვძებნოთ სხვენში
Ხელთუქმნელი მაცხოვრის სახე
Როგორც ჭრილობა
Სიყვარული და შებრალება

Მონატრებული მამაჩემი
Გაგვიშლის სუფრას
Ჯერ შენს სტუმრობას
Დალოცავს და გაგეცინება
Მერე კი შვილებს
Გვადღეგრძელებს -
Უმცროსს და უფროსს
Ნამგზავრს და დაღლილს
Შენც ჩემს მხარზე
Ჩაგეძინება

Და ძილში გეტყვი, რომ
Მიყვარხარ
Რომ ვერ დავმალე
Მე ვერაფერი თუკი
Გულში რამე მიცემდა
Ხვალ შენს თვალებში
Ჩავიხედავ, როცა მამალი
Იყივლებს სამჯერ
Რიჟრაჟზე და გაგეღვიძება

Kreis

Komm, blick mir in die
Augen hier
Tief innen liegen Seen
Die abenddüster
Sich dehnen
Mit vielen Tag-Ufern
In fernem Meer
Treffen sie sich um Mitternacht
Im Mondschiff sind
Hinausgefahrene Fischer

Unsichtbarer Ungeheuer
Silberhemden
Glänzen die Meere
Im Mondlicht
Mit salzigem Duft
Steigt Wind empor
Wie ruhiger
Schlafeswunsch
Bis der Kreis geschlossen
Die Sonne als Kreidekreis zieht

Komm, blick mir in die
Augen hier
Hinter den Gardinen
Des Fensters
Schlüpf hindurch
Wenn sich
Die Sternennacht
Am Arm entzündet
Solche Abgründe hier –
Du wirst erschrecken
Von Burgturm
Taucher werden
Herabgestürzte

Hier sind Wälder
In diesen Seen
Die sich spiegeln
Vom Berg durch Felder
Schreitend
Vögel durchstreifen Wald
In Wäldern tief
Sind geheime Pfade
Schau umher –
Durch diese Wälder wandelst du

Mit einem Blick
Mit einer Sekunde
Und einem Blitzstrahl
Sehen wir Straßen
Uferstädte und
In Tempelgärten
Springen wir von Mauern herab
Dem blinden Bettler
Suchen wir den Weg

Kurzzeitig für Gott
Erscheinen wir als Hände
Doch wisse nur
In meinen Augen
Ist Gott nicht
Hier liegt nur
Sein Grab
Olivenbäume
Bedecken es
Auch wir beleuchten
Das Grab mit Laternen

Auf der Tempelkuppel
Siehst du wie
Tauben zählen
Dicke Priester
Begegnen sie misstrauisch
Mit Augen, die tausendfach
Dir Verschlagenheit unterstellen
Und an der Tempelschwelle
Stehende Taubstumme beschimpfst du

Gestank wird dich treffen
Widerlicher
Doch auch Weihrauch
Und Buket-
Düfte kommen zu dir
Solche Färbung
Erleuchtung nur in gelesenen
Märchen und Träumen ist
Tritt hinein!

Du wirst nicht verstehn
Ob Lärm oder Stille
Kein Wort ertönt
Man hört nur
Echos von Tönen
Um Mitternacht ist dieser Tempel
So groß –
Hier sind Christi Brüder wie auch
Christi Mörder

Erdarbeiter
Tischler und Zimmerleute
Beim Eingangstor
Schmücken Reliquien
In Mauerspalten
Reiben sie Handflächen glatt
Alte Frauen
Dort alte Huren

Sie stehn und murmeln schüchtern
Wenn du beobachtest
Schaust du Gebetbücher
Die leicht geöffnet
Einst lag ich bei ihnen
- Du wirst staunen –
Auch jene wundern sich über
Dein Auftauchen im Tempel

Unter Säulen
Steht ein Mann jenes Kundschafters Sohn –
Mit Späheraugen beobachten sie dich
Doch niemand
Wird es wagen dich anzusprechen
Sie stehn stets hier, doch zuhause
Für Fischer
Schiffssegelnähte nähen sie

Bei ihnen kommen Nachbarn und
Vor dem Mittagessen
Sprechen Dankgebete
Am Schluss – Amen!
Auge um Auge
Wie es eben
Zahn um Zahn
Sie sitzen so, von der Schüssel
Essen sie mit Händen

Dort wo am Hang
Aufs Meer, Wetter schaut –
Ist mein Haus
Am Waldrand des Akazienstands
Tausend Jahre
Mag vergangen sein
So dass ich meine eigene
Heimstatt-Tür nicht öffne

Ich weiß nicht, wer innen
Mir begegnen mag
, wenn überhaupt
Jemand da wäre
In diesem alten Haus
Lass hineingehn, schauen!
Sogar im Traum gelingt's
Mir nicht diesen Ort zu finden
Während dieser Zeit
War ich nie so nah

Ihm bei. Ganz so
Verwildert Hof und Garten
Wie einst auch
An Mauern wilder Efeu
Steinerne Statue
Springbrunnen
Torbogen
Bringen Tränen
Denn wie viele Zeit verging

Überwältigung wird dich ergreifen
Im Gesicht, Liebe
Mit leichtem Lächeln
Wirst du antworten, doch der Baumschatten
Wird dürr
Erscheint der Weg zum Haus
Und dem Zögernden sag ich: –
Alter Brunnen ist hier

Neben dem Weingarten!
Mein Brunnentiefster der Vorzeit
Wasser hole ich heraus und
Reich es dir, während die Tür
Mit schwerem Knarren aufgeht
Vogel auf der Veranda
Flattert erschreckt und
Auch du wirst dich schreiend an mich klammern

Vater wird herauskommen
Im Alter weißhaarig
Am Schritt erkennt er
Auch ich erkenne seinen Schritt
Verlorener Sohn im Gleichnis ob
Im eigenen Haus
Ich auftauche. Das hat
Keine Bedeutung
Mein Bruder

Älter als ich
Um tausend Jahre, folgt er
Mit erleuchteter Lampe in der Hand
Dem alten Vater
Das war früher –
Verleugnung oder Aufruhr
Jetzt stehe ich und
Erwarte fassungslos das Urteil

Mutter starb uns
Jugendlich
Dieses Mannes Frau
Beide zeugten uns in
Ferner Himmel
Folgte bald
Auch ich bin Mutter
Ähnlich und glaube
In dieser plötzlichen
Frage-Sekunde
Wenn das nicht rettet

Mit Wimpernhaar streift sie die Wange und
Mein Vater
Wird sagen: Komm herein
Du bist zurück!
Noch ein paar Worte
Wir treten hinein und
In dieser Nacht dort bleiben wir
im Haus
Das uns umfängt mit
Träume-Wärme

Schau umher in meinen Augen
, komm herein, sieh
Was nie zuvor
Je fremder Blick erschaut hat
Lass uns suchen auf dem Dachboden
Selbstgemalten Christusgesicht
Wie eine Wunde
Sind Liebe und Barmherzigkeit

Der vermisste Vater
Deckt uns den Tisch
Zuerst deinen Besuch
Segnet er und du wirst lachen
Dann den Kindern
Bringt er Gesundheit –
Dem Jüngeren, dem Älteren
Dem Reisenden, Müden
Auch du an meiner Schulter
Wirst einschlummern

Und im Schlaf sag ich dir, dass
Ich dich liebe
Dass ich nicht verbarg
Ich konnte nichts verbergen
Wenn das Herz dir etwas gibt
Morgen in deinen Augen
Blick ich, wenn der Hahn
Dreimal klagt
Auf dem Dach, und du erwächst