Текст и перевод песни Goin' Through - 301 Kai Simera

301 Kai Simera

Και αν νομίζεις πως μπορείς να γλιτώσεις
σε γελάσανε ποντίκι θα πληρώσεις με δόσεις,
πάρε γόμα ή blanco φυλακές για να σβήσεις
και σφουγγάρι με χλωρίνη το WC να γυαλίσεις
Το κεφάλι ψηλά το κορμί τεντωμένο
η πατρίδα σε καλεί σε ζήτα αφοσιωμένο
να 'χεις κότσια γερά να τιμάς με ανδρεία
όπως κάναν οι πρόγονοι πολεμώντας στην Τροία.
Κι όταν πιάσουν τα κρύα θα σε τρέξω ποντίκι
θα σε στείλω στα ΛΟΚ να σε φάνε οι λύκοι
αραλίκι κομμένα τα αστεία μαζί μου
θα βαράς προσοχή όταν ακούς τη φωνή μου
Μπορεί το μάτι σου απλά να γυαλίζει
πεισμώνω όταν κάποιος μου φωνάζει και βρίζει
πωρώνομαι στ' αλήθεια σαν καλός center for
από ποντικαράς γίνομαι Ι4
Πόσο ακόμα εδώ, μόνη μου στο στρώμα αυτό
πότε θα 'ρθει η στιγμή δεν έχω άλλη υπομονή.
Δεν αντέχω, (δεν την παλεύω με τίποτα)
κοντά μου να μη σ' έχω (μέρες μετράω αντίστροφα)
στην αγκαλιά σου τρέχω (μακριά και πέρα απ' τα σύνορα)
μακριά σου δεν αντέχω (301 και σήμερα)
Μην ψάχνεις για βύσμα δε γλιτώνεις το κλύσμα
ο στρατός ψάχνει άντρες να 'χουν κότσια και πείσμα
να 'χουν μπόι δυο μέτρα και ποντίκια πρησμένα
όχι άλλους γιωτάδες με τα αυτιά κρεμασμένα.
Στρατιώτης σημαίνει να 'σαι πάντοτε βράχος
Και περήφανος κυρίως άμα είσαι και βλάχος
Να αντέχεις να κάνεις θυσίες συνεχεία
Και να 'σαι οπλισμένος με μεγάλη ανέχεια.
Να μάθεις να βαράς προσοχή και να ξέρεις
Να μην μιλάς ακόμα κι αν φριχτά υποφέρεις
Στα βρόμικα τους σχέδια καμία αντίρρηση
Στρατός άπλα μια ακόμα επιχείρηση.
Δεν περνάν οι μέρες σαν αν κόλλησαν οι δείκτες
Δεν αντέχω στη σκοπιά μακριά σου τις νύχτες
Νομίζω απ' τα κουνούπια μ' έχει πιάσει φαγούρα
Μήπως φταίει το χακί ή μήπως φταίει η καψούρα;
Ποσό ακόμα εδώ, μόνη μου στο στρώμα αυτό
ποτέ θα 'ρθει η στιγμή δεν έχω άλλη υπομονή.
Δεν αντέχω, (δεν την παλεύω με τίποτα)
κοντά μου να μη σ' έχω (μέρες μετράω αντίστροφα)
στην αγκαλιά σου τρέχω (μακριά και πέρα απ' τα σύνορα)
μακριά σου δεν αντέχω (301 και σήμερα)
Και να τη η στιγμή της μεγάλης αλήθειας
Εκεί που πάντοτε χρειάζεσαι μια χείρα βοήθειας
Εκεί που χρειάζεσαι στ' αλήθεια τους φίλους
Εκεί που συνηθίζεις να κοιμάσαι με ψύλλους.
Εκεί που σου μαθαίνουν ν' αγαπάς την Ελλάδα
Εκεί που μεσημέρι πάντα τρως φασολάδα
Εκεί που ξενυχτάς όσο οι άλλοι κοιμούνται
Εκεί που οι χούντες συνήθως γεννιούνται
Δεν αντέχω, (δεν την παλεύω με τίποτα)
κοντά μου να μη σ' έχω (μέρες μετράω αντίστροφα)
στην αγκαλιά σου τρέχω (μακριά και πέρα απ' τα σύνορα)
μακριά σου δεν αντέχω (301 και σήμερα)

301 дней сегодня

И если ты думаешь, что можешь улизнуть,
тебя обманули, мышонок, будешь платить по частям,
возьми ластик или корректор, тюрьмы, чтобы стереть,
и губку с хлоркой, чтобы унитаз отмыть.
Голову выше, тело прямо,
родина зовет тебя, требует преданности,
чтобы были крепкие яйца, чтобы чстить с мужеством,
как делали предки, сражаясь в Трое.
И когда наступят холода, я тебя погоняю, мышонок,
отправлю тебя в спецназ, чтобы тебя волки съели,
никаких поблажек, шутки со мной плохи,
будешь стоять по стойке смирно, когда услышишь мой голос.
Может, твои глаза просто блестят,
я зверею, когда кто-то кричит и ругается на меня,
я зарываюсь по-настоящему, как хороший центрфорвард,
из крысёныша превращаюсь в И4.
Как долго еще здесь, один на этом матрасе,
когда наступит этот момент, у меня больше нет терпения.
Не выношу, (не могу с этим справиться ни за что),
не иметь тебя рядом (дни считаю в обратном порядке),
в твои объятия бегу (далеко и за пределы границ),
без тебя не выношу (301-й день и сегодня).
Не ищи блат, клизмы не избежать,
армия ищет мужчин с яйцами и упорством,
ростом два метра и распухшими мышцами,
а не очередных слабаков с висячими ушами.
Солдат — значит быть всегда скалой,
И гордым, особенно если ты еще и деревенщина,
Выносить постоянные жертвы,
И быть вооруженным большой нуждой.
Научиться отдавать честь и знать,
Молчать, даже если ужасно страдаешь,
На их грязные планы никаких возражений,
Армия — просто еще одна операция.
Дни не идут, как будто стрелки застыли,
Не выношу на посту ночами без тебя,
Кажется, меня покусали комары,
Может, виновата форма, а может, тоска?
Как долго еще здесь, один на этом матрасе,
когда наступит этот момент, у меня больше нет терпения.
Не выношу, (не могу с этим справиться ни за что),
не иметь тебя рядом (дни считаю в обратном порядке),
в твои объятия бегу (далеко и за пределы границ),
без тебя не выношу (301-й день и сегодня).
И вот он, момент истины,
Там, где всегда нужна помощь,
Там, где действительно нужны друзья,
Там, где привыкаешь спать с блохами.
Там, где учат любить Грецию,
Там, где в обед всегда ешь фасоладу,
Там, где не спишь, пока другие спят,
Там, где обычно рождаются хунты.
Не выношу, (не могу с этим справиться ни за что),
не иметь тебя рядом (дни считаю в обратном порядке),
в твои объятия бегу (далеко и за пределы границ),
без тебя не выношу (301-й день и сегодня).