Текст и перевод песни Goin' Through - Athina

Athina

Αθήνα, πόλη που περνάνε όλοι φίνα,
κρησφύγετο για πλούσιους, φτωχούς και μαύρο χρήμα,
εδώ θα βρεις ρετσίνα και χοντ ντοκ απ' την καντίνα,
χλιδάτα ρεστοράν, σούσι, μους αλλά και πείνα,
Αθήνα, πόλη που περνάνε όλοι φίνα,
λατρεύουνε τη μόστρα, το φραπέ και τα κλαρίνα,
εδώ θα βρεις σαΐνια με δερμάτινα λουστρίνια
και αρτίστες με λαγούρια και λαμέ στα καμαρίνια...
Νύχτα στην Αθήνα είναι πάντοτε ωραία,
χιλιάδες φώτα, γκόμενες που βγαίνουνε παρέα,
στα μαγαζιά ο κόσμος γλεντάει ως τις εννέα
κι όταν βγει ο ήλιος παίρνει άδεια απ' τη σημαία,
διάθεση ακμαία και μια βόλτα τελευταία,
ζευγάρια αγκαλίτσα στο Λυκαββυτό με θέα...
Σε μια πόλη που την πνίγουν κάθε μέρα πιο πολύ,
οι γιάπηδες, οι δήθεν κι οι μαλάκες οδηγοί...
Μες τον τεκέ αυτής της πόλης που έχω μάθει να ζω,
να καταπίνω ότι με πνίγει και να λέω ευχαριστώ...
Ψάχνω άλλα λόγια να βρω, μα δεν μπορώ να τα βρω
γι' αυτό έχω μάθει στο κρασί μου να του ρίχνω νερό...{ Χ 2}
Αθήνα, 2004, Κηφισός, τρεις η ώρα το μεσημέρι...
Μισή ώρα στο φανάρι κι άλλη μία στο ποτάμι,
ξοδεύονται οι μέρες κι η ζωή πάει χαράμι,
εμένα δε μου φτάνει, δε μου φτάνει, δε μου φτάνει,
γι' αυτό παραφυλάω σαν τη σφαίρα στη θαλάμη...
Η Αθήνα είναι πλάνη, είναι πλεχτάνη, είναι χαρμάνι,
Ρώσοι, Αλβανοί, Βούλγαροι, Πόντιοι, Ρουμάνοι,
βάζελοι, χανούμια, γαύροι κάτω στο λιμάνι,
ροκάδες, κιριλέδες και χιπ χοπ βετεράνοι...
Μες τον τεκέ αυτής της πόλης που έχω μάθει να ζω,
να καταπίνω ότι με πνίγει και να λέω ευχαριστώ...
Ψάχνω άλλα λόγια να βρω, μα δεν μπορώ να τα βρω
γι' αυτό έχω μάθει στο κρασί μου να του ρίχνω νερό...{ Χ 2}
Ξένε καλωσήρθες, εδώ είναι ο παράδεισος,
όπως της γυναίκας η ψυχή είναι μια άβυσσος,
άβυσσος και δω, ζωή είναι αυτή που κάνω;
τρέχω απ' το πρωί σαν το Βέγγο και δε φτάνω...
Ψήνομαι, βράζω στο ζουμί μου όλη τη μέρα,
χειρότερη μου μέρα είναι πάντα η Δευτέρα,
συνέχεια ονειρεύομαι πως κέρδισα το λόττο
και λίγο πριν εισπράξω, ξυπνάω ρε γαμώτο...
Γαμώτο έχει κίνηση, γαμώτο έχει πορεία,
γαμώτο δε με πήρε στο τηλέφωνο η Μαρία,
γαμώ τα λεωφορεία και την κυκλοφορία,
γαμώ και τα φανάρια και τι σιντοπειρατεία...
Ανοίξ' τε μου τη πόρτα για να φύγω δεν αντέχω,
γιατί σε μια κλωστή από την τρέλα απέχω,
να φύγω τώρα θέλω όσο ακόμα είναι νωρίς,
εδώ και δέκα χρόνια μπορώ ότι δεν μπορείς...
Μες τον τεκέ αυτής της πόλης που έχω μάθει να ζω,
να καταπίνω ότι με πνίγει και να λέω ευχαριστώ...
Ψάχνω άλλα λόγια να βρω, μα δεν μπορώ να τα βρω
γι' αυτό έχω μάθει στο κρασί μου να του ρίχνω νερό...{ Χ 2}

Афины

Афины, город, где все проводят время классно,
убежище для богатых, бедных и черных денег,
здесь найдешь рецину и хот-дог из ларька,
шикарные рестораны, суши, мусс, но и голод,
Афины, город, где все проводят время классно,
обожают показуху, фраппе и кларнеты,
здесь найдешь франтов в начищенных до блеска туфлях
и артистов с капризами и блестками в гримерках...
Ночь в Афинах всегда прекрасна,
тысячи огней, красотки, выходящие вместе,
в заведениях люди веселятся до девяти,
а когда встает солнце, берут отпуск у флага,
бодрое настроение и последняя прогулка,
парочки обнимаются на Ликабетте с видом...
В городе, который каждый день все больше душат,
яппи, позеры и козлы-водители...
В притоне этого города, где я научился жить,
глотать то, что меня душит, и говорить спасибо...
Ищу другие слова, но не могу их найти,
поэтому научился разбавлять свое вино водой...{ x 2}
Афины, 2004, Кифисос, три часа дня...
Полчаса на светофоре и еще час в пробке,
дни тратятся впустую, а жизнь идет прахом,
мне не хватает, не хватает, не хватает,
поэтому я жду своего часа, как пуля в патроннике...
Афины — это иллюзия, это ловушка, это смесь,
русские, албанцы, болгары, понтийцы, румыны,
болельщики Панатинаикоса, Олимпиакоса в порту,
рокеры, модники и хип-хоп ветераны...
В притоне этого города, где я научился жить,
глотать то, что меня душит, и говорить спасибо...
Ищу другие слова, но не могу их найти,
поэтому научился разбавлять свое вино водой...{ x 2}
Чужак, добро пожаловать, здесь рай,
как душа женщины — бездна,
бездна и здесь, это ли та жизнь, которой я живу?
бегаю с утра, как Веггос, и не успеваю...
Парюсь, варюсь в собственном соку весь день,
худший мой день — всегда понедельник,
постоянно мечтаю, что выиграл в лотерею,
и чуть не получив выигрыш, просыпаюсь, блин...
Блин, пробки, блин, демонстрация,
блин, Мария мне не позвонила,
к черту автобусы и движение,
к черту светофоры и это пиратство...
Откройте мне дверь, я уйду, не могу больше терпеть,
потому что я на волоске от безумия,
хочу уйти сейчас, пока еще не поздно,
вот уже десять лет я могу то, что ты не можешь...
В притоне этого города, где я научился жить,
глотать то, что меня душит, и говорить спасибо...
Ищу другие слова, но не могу их найти,
поэтому научился разбавлять свое вино водой...{ x 2}