Digeh Geryeh Delo Va Nemikoneh - Googoosh перевод на немецкий

Digeh Geryeh Delo Va Nemikoneh

اون که هر چی ابر دنیاس
خونه داره تو چشاش
اون که ناچاره بخنده
اما گریه ست خنده هاش

اون که تو شهرش غریبه با یه عالم آشنا
هیچ کدوم باور نکردند غربت تلخ صداش

اون منم، اون منم، اون منم
بغضمو تو گلوم می شکنم

دیروز من، مثل امروز، مثل فرداس
هر روز دستام سرد و تنهاس
دیروز، امروز، فردا

خیلی سخته، این تنهایی، بی فردایی
تنها موندن تنها خوندن
تنها، تنها، تنها

اون که خیلی قصه داره، رو لبهای بی صداش
مونده فریادش تو سینه، در نمی یاد از لباش
قد یه دنیا کتابه، با یه عالم گفتنی
هر کدوم از غصه هاشو، هر کدوم از قصه هاش

اون منم، اون منم، اون منم
بغضمو تو گلوم می شکنم

اون که هر چی ابر دنیاس
خونه داره تو چشاش
اون که ناچاره بخنده
اما گریه ست خنده هاش
اون که تو شهرش غریبه با یه عالم آشنا
هیچ کدوم باور نکردند غربت تلخ صداش

اون منم، اون منم، اون منم
بغضمو تو گلوم می شکنم
اون منم، اون منم، اون منم
بغضمو تو گلوم می شکنم
اون منم، اون منم، اون منم
بغضمو تو گلوم می شکنم
اون منم، اون منم، اون منم
بغضمو تو گلوم می شکنم

Weinen befreit die Seele nicht mehr

Die, in deren Augen alle Wolken dieser Welt
ein Zuhause haben,
Die gezwungen ist zu lächeln,
obwohl ihr Lächeln nur Weinen ist.

Die, die in ihrer Stadt fremd ist, trotz vieler Bekannter,
von denen keiner die bittere Einsamkeit ihrer Stimme verstand.

Das bin ich, das bin ich, das bin ich,
die ihren Kloß im Hals hinunterschluckt.

Mein Gestern ist wie mein Heute, wie mein Morgen,
jeden Tag sind meine Hände kalt und einsam.
Gestern, heute, morgen.

Es ist so schwer, diese Einsamkeit, ohne ein Morgen,
allein zu bleiben, allein zu singen,
allein, allein, allein.

Die so viele Geschichten auf ihren stummen Lippen trägt,
deren Schrei in ihrer Brust gefangen bleibt und nicht über ihre Lippen kommt.
Wie eine Welt voller Bücher, mit unzähligen Geschichten,
jede ihrer Sorgen, jede ihrer Geschichten.

Das bin ich, das bin ich, das bin ich,
die ihren Kloß im Hals hinunterschluckt.

Die, in deren Augen alle Wolken dieser Welt
ein Zuhause haben,
Die gezwungen ist zu lächeln,
obwohl ihr Lächeln nur Weinen ist.
Die, die in ihrer Stadt fremd ist, trotz vieler Bekannter,
von denen keiner die bittere Einsamkeit ihrer Stimme verstand.

Das bin ich, das bin ich, das bin ich,
die ihren Kloß im Hals hinunterschluckt.
Das bin ich, das bin ich, das bin ich,
die ihren Kloß im Hals hinunterschluckt.
Das bin ich, das bin ich, das bin ich,
die ihren Kloß im Hals hinunterschluckt.
Das bin ich, das bin ich, das bin ich,
die ihren Kloß im Hals hinunterschluckt.