Текст и перевод песни Grejuva feat. Necip Mahfuz - Kendimle Düşman

Kendimle Düşman

İçimden bir ses diyor: "Sahtekarsın oğlum"
Utançla doğdun, kendini kibirle boğdun
Ne varsa kor alev gibi hepsi soğudu
Bu doğru, böyle böyle kendime düşman oldum
Tek hakiki zafer çılgın gibi ağlamak
Üstü başı parçalayıp önüne gelene bağırarak
Bu filmi ben bitireceğim sanıyordum önceden
Şimdi günler harcanıyor sonumdan korkarak
Bir daha hiçbir zaman ben olmak istemiyorum
Ama bu beni de var edendi kendim
Susmak istedikçe sınırlarımı zorluyorum
Ne yalan bir dostluk bu, ne yalan bir teklif
Ne söyledi Zerdüşt? Herkes misin kimse mi?
Söyle bakayım neredesin, hala aynı bedende mi?
Zedelendi cismim, müfteriyim
Dünyadan alacaklı, müştekiyim

Yolum uzun akıyorum gece gibi
Öfkemin yakıyorum fitilini
Kendimle düşman, kendimle arkadaş
Sonunu buldum, bulamıyorum hikayemin girişini

Yolum uzun akıyorum gece gibi
Öfkemin yakıyorum fitilini
Kendimle düşman, kendimle arkadaş
Sonunu buldum, bulamıyorum hikayemin girişini

Bedeli varsa yalınayak ödedi tümünü unutarak
Nedeni neyse panikatak endişelerime tutunarak
Yakamı bırakmıyor iç çekişler hepsi canıma tak!
Serzenişle iç dışlı beş yıl isli bi odada
Kapkaranlık eski bi lunapark
Dünya üç kuruşa heves satan dandik bi otomat
Emeli vakti kovalamak, yelkovandan yakalamak
O esnada kısalıyordu günler artarak
O esnada siliniyordu haritadan şehirler, isimler
Tekmili birden
Barış denen şey ağzınızda boş tekerleme
Alışkınım bu sahneye; hitabete, risaleye
Siyaseten rezalet istilası memleket belası
Yaşamanın cefası, iç sesin selası
Anonstaki ses diyor uzat türbülansı
Komşun arar belki ambulansı

Yolum uzun akıyorum gece gibi
Yolum uzun yatıyorum ceset gibi
Öfkemin yakıyorum fitilini
Önsezim yanılıyor herkes gibi

Enemy to Myself

A voice inside of me says: "You're a fraud, my boy"
Born in shame, you drowned yourself in vanity
Everything that was ablaze has now grown cold
It's true, I've become my own enemy this way
The only real victory is crying hysterically
Tearing your clothes apart and screaming at anyone who comes your way
I used to think I would finish this film
Now my days are spent in fear of my end
I don't ever want to be myself again
But it is this self that created me
I'm pushing my limits as I try to be silent
What a perfidious friendship this is, what a false offer
What did Zarathustra say? Are you everybody or nobody?
Tell me, where are you, are you still in the same body?
My body is damaged, I am a slanderer
I am a creditor to the world, a complainant

My way is long, I flow like the night
I light the fuse of my anger
Enemy to myself, friend to myself
I have found the end, but cannot find the beginning of my story

My way is long, I flow like the night
I light the fuse of my anger
Enemy to myself, friend to myself
I have found the end, but cannot find the beginning of my story

If there is a price, it paid for all of it barefoot forgetting
Clutched to my anxieties, whatever the cause may be, panic attacks
Sighs never leave me be, they've had it with me completely!
Five years in a sooty room, bitter with nagging
An old amusement park filled with pitch black
The world is a cheap vending machine, selling desires for a quarter
Aspiring to chase time, catch it on the second hand
Meanwhile, the days were getting shorter and shorter
Meanwhile, cities and names were being wiped off the map
All of a sudden
That thing called peace is an empty rhyme in your mouth
I'm used to this scene; to the sermon, to the treatise
Politically, it's a scandalous invasion, the scourge of the country
The hardship of living, the dirge of your inner voice
The voice on the announcement says the turbulence will extend
Maybe your neighbor will call the ambulance

My way is long, I flow like the night
My way is long, I lie like a corpse
I light the fuse of my anger
My premonition is wrong, just like everyone else