Текст и перевод песни Grigoris Bithikotsis - I Romvia - Remastered

I Romvia - Remastered

Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά
να θαυμάστε την κυρά
που στολίζεται και ράβει
και την γειτονιά ανάβει.

Κάτω απ' το παράθυρό της
στέκεται ένας στρατιώτης
κι απ' την πίσω πόρτα βγαίνει
ναύτης που 'χει αφήσει γένι.

Κι όταν βγει στο παραθύρι
πώς φοβάμαι μη με δείρει
και κλειστώ σε μοναστήρι
και με φάνε οι καλογήροι.

Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά
να θαυμάστε την κυρά
που στολίζεται και ράβει
και την γειτονιά ανάβει.

Κάθε γλάστρα στον καιρό της
κι η κυρά στον αργαλειό της
και το δειλινό ο καλός της
κάνει πάντα το δικό της.

Κάθε γλάστρα στην αυλή της
κάτι γίνεται στ' αυτί της
και σαν ξημερώσει πάλι
θα 'χει τ' άστρο προσκεφάλι.

Τρέξτε φτάστε βρε παιδιά
να θαυμάστε την κυρά
που στολίζεται και ράβει
και την γειτονιά ανάβει.

I Romvia - Remastered

Courez, venez les enfants
admirer la belle dame
qui se pare et coud
et illumine le quartier.

Sous sa fenêtre
se tient un soldat
et par la porte arrière sort
un marin qui a laissé pousser une barbe.

Et quand elle sort à la fenêtre
j'ai peur qu'elle ne me frappe
et que je me retrouve enfermé dans un monastère
et que les moines me dévorent.

Courez, venez les enfants
admirer la belle dame
qui se pare et coud
et illumine le quartier.

Chaque pot de fleurs à son heure
et la belle dame à son métier à tisser
et le crépuscule, son ami
fait toujours ce qu'elle veut.

Chaque pot de fleurs dans sa cour
quelque chose se passe dans son oreille
et quand l'aube arrive à nouveau
elle aura l'étoile comme oreiller.

Courez, venez les enfants
admirer la belle dame
qui se pare et coud
et illumine le quartier.