Текст и перевод песни Grup Yorum - Berdan Çayi'ndan Ege Daglari'na

Berdan Çayi'ndan Ege Daglari'na

Toroslar bırakıp gitmişti bolkar dağlarını, tarsus'a.
Berdan, varoşların incecik gülü...
Güneşle karışmıştı gözlerinin rengi.
Bir çiçek kadar utangaç, oturmuş bolkar dağlarına...
Bütün sular berdan çayına akıyordu.
Güneşin ateşini berdan çayında söndürüyorlardı toprağın ırgatları;
üstlerinde başlarında, köylerinin yangınını taşıyan göçerler...
Berdan barajından su içen bulutlar, ege dağlarına bıraktılar sularını.
Yağmur kuşağıydı berdan;
Bir portakal çekirdeğine saklanmış...
Civan perçemiydi kayaları parçalayan...
Göğsümüzün kızıl gülü çatlattı tohumu.
Portakal çiçekleri öper gibi açmıştı ege dağlarında.
ölüm kaçacak delik arıyordu elinden...
Berdan bir sevdaya düşmüş ölümü andırıyordu.
Vuruşa vuruşa tutsak düştü.
Mahpus damında ince ince soluklanan bir top reyhandı.
ölüm orucu'nun ilk gönüllülerindendi.
Günler yürüyordu.
Takvim yaprakları birer birer ölüyordu ve berdan sayıklıyordu:
"Bizler çok büyük bir insanlık ailesinin fertleri olarak, kendimizi hep başlarda
Hissedeceğiz.
çünkü bu insanlık ailesinin fertlerinin önü çok açık.
Bunu biliyoruz, buna inanıyoruz.
Biz başarırız..."
Yağmur kuşağıydın sen.
Dağların başına bağladığı gökkuşağı...
Bir kolunda börklüce mustafa, bir kolunda yıldız ormanları;
Turnalar dönüyordu başında...
Berdan buz beyazı, ay ışığı...
Akşam alacasında gökyüzünden kopardığı yıldızı alnına taktı...
Beyaz yıldız, kızıllaştı içindeki yangından...

From Berdan Creek to Aegean Mountains

Taurus had left Bolkar mountains, to Tarsus.
Berdan, the delicate rose of slums...
Her eyes' color was mixed with the sun.
As shy as a flower, she sat down on Bolkar mountains...
All waters flowed to Berdan creek.
Serfs of the earth extinguished the fire of the sun in Berdan creek;
with the fire of their villages on their head and back, the nomads...
Clouds drinking water from Berdan dam, left their waters on Aegean mountains.
Berdan was a rainbow;
Hidden in an orange seed...
Civan auburn was the one breaking the rocks...
The red rose of our heart cracked her seed.
Orange blossoms had opened in Aegean mountains as kissing.
Death was looking for a hole to escape from her hand...
Berdan fallen in love with someone was reminding death.
She fell into captivity while fighting.
She was a basil, breathing finely on a prison roof.
She was one of the first volunteers of the hunger strike to death.
Days were walking.
Calendar leaves were dying one by one and Berdan was raving:
"As individuals of a huge humanity family, we will always feel ourselves
In the lead.
Because the path in front of individuals of this humanity family is very open.
We know that, we believe that.
We will succeed..."
You were a rainbow.
The rainbow you put around mountains' heads...
With Börklüce Mustafa on one hand, with forests of stars on the other hand;
Cranes were circling around your head...
Berdan, snow white, moon light...
She put the star she plucked from the sky at dusk on her forehead...
White star turned red from the fire in her...