Текст и перевод песни Grup Yorum - Düsman Çizmesi Altinda Yurdum

Düsman Çizmesi Altinda Yurdum

Girdiler kapılardan, girdiler pencerelerden
Mektuplardan, kitaplardan, telefonlardan
Girdiler, kirlettiler ve gecemizi
Girdiler, ağrıttılar ve gündüzümüzü

İşimize saygımızı, ölümüze acımızı, sayrı yatağımızı
Özlemlere, sevgilere sular gibi akışımızı
Kıyımlara, kıranlara türkü türkü bakışımızı
Girdiler, kirlettiler insan onurumuzu

İnsan yüzü güzeldir, çirkindi bunlarınki
İnsan yüzü sıcaktır, soğuktu bunlarınki
Elleri el değildi, eli andırıyordu
Gözleri göz gibiydi bakışsızdılar

Göğüse benzer bir kafesti taşıdıkları, içinde yürek yoktu
Kapıların arkasında emeklememiş
Beşiklere belenmemişlerdi karda tipide
Girdiler akşam sofralarında evlerimize, yoksul sabah çaylarında girdiler

Girdiler öpüşürken kuytuda, okşarken saçlarını çocuğumuzun
Avutmaya çalışırken acılımızı, duyumsarken sevincini insan oluşumuzun
Girdiler bağlarken mektubumuzu, dertleşirken kapısında kırkıncı odamızın
Girdiler evlerimize

En ağrıtan yerinde bi' özlem türküsünü
Bunalmış bi' kahkahanın orta yerinde
Taş gibi yorgunluğunda bir güzelim düşü
Ölümcül sayrılıkta umarsız yalnızlıkta

Kağıttan kaleler yüzdürürken geçmiş sularımızda
Uçurtmalar salarken umut göklerimize
Kucaklarken dostlarımızı telefonlarda
Girdiler evlerimize

Çirkindiler korkaktılar yarınsızdılar
Geldiler itilerek girdiler irkilerek
Kararttılar gecemizi, ısırdılar karanlıkta kanattılar türkümüzü
Kırdılar çiçekli dallarımızı

Tükürdüler içine ekmeğimizin
Ağrıttılar ağrımızı
Ağrıttılar dünya dünya
Ağrıttılar vatan vatan

Düşman çizmesi altında yurdum, sürdüğüm toprakta gözü
Öğüttüğüm unda, dokuduğum kumaşta
Düşman çizmesi altında yurdum, sürdüğüm toprakta gözü
Öğüttüğüm unda, dokuduğum kumaşta

Çekip alıyor soframdan
Uğrunda alın teri döktüğüm ekmeğimi, tütünümü ne varsa
Çekip alıyor soframdan
Uğrunda alın teri döktüğüm ekmeğimi, tütünümü ne varsa

Düşman çizmesi altında yurdum
Hava barut kokuyor, haritam kan içinde
Hava barut kokuyor, haritam kan içinde

Söz eylemini bitirmiş, silahın eylemidir şimdi
Söz eylemini bitirmiş, silahın eylemidir şimdi
Göğsümüzde umudun çapraz fişekliği
Göğsümüzde umudun çapraz fişekliği

Göğsümüzde umudun çapraz fişekliği
Göğsümüzde umudun çapraz fişekliği

My Homeland Under Enemy Boots

They entered through doors, they entered through windows
From letters, from books, from telephones
They entered, they polluted our night
They entered, they pained our day

Our respect for our work, our grief for our death, our separate bed
Our longing, our lovers, our flow like water
Our gaze like songs to massacres, to those who break us
They entered, they defiled our human dignity

The human face is beautiful, theirs was ugly
The human face is warm, theirs was cold
Their hands were not hands, they resembled hands
Their eyes were like eyes, but they were without a gaze

They carried a cage resembling a chest, but there was no heart inside
They had not crawled behind doors
They had not been cradled in snowstorms
They entered our homes at dinner tables, they entered during poor morning teas

They entered as we kissed in secret, as we caressed our child's hair
As we tried to comfort our pain, as we felt the joy of our humanity
They entered as we tied our letter, as we shared our woes at the door of our fortieth room
They entered our homes

In the most painful part of a song of longing
In the midst of a distressed laughter
In the stone-like tiredness of a beautiful dream
In deadly illness, in hopeless loneliness

As we floated paper castles in the waters of our past
As we sent kites to our hopeful skies
As we embraced our friends on the phone
They entered our homes

They were ugly, they were cowardly, they were without a tomorrow
They came pushed, they entered startled
They darkened our night, they bit and clipped our song in the darkness
They broke our flowering branches

They spat into our bread
They hurt our pain
They hurt world by world
They hurt homeland by homeland

My homeland under enemy boots, their eyes on the land I cultivate
On the flour I grind, on the fabric I weave
My homeland under enemy boots, their eyes on the land I cultivate
On the flour I grind, on the fabric I weave

They are taking it from my table
My bread, my tobacco, whatever I have earned with my sweat
They are taking it from my table
My bread, my tobacco, whatever I have earned with my sweat

My homeland under enemy boots
The air smells of gunpowder, my map is covered in blood
The air smells of gunpowder, my map is covered in blood

The word has finished its action, now it is the action of the weapon
The word has finished its action, now it is the action of the weapon
The bandolier of hope on our chest
The bandolier of hope on our chest

The bandolier of hope on our chest
The bandolier of hope on our chest