Текст и перевод песни Grup Yorum - Nurhak'a Özlem

Nurhak'a Özlem

Nurhak dağları sistir, dumandır, buzuldur.
Rüzgar dokunsa yırtılır canım,
Keskin, sivridir laciverdi kayaları.
'Yak hele kirve, tütün ince tellidir. Kor Zılfo'nun kaçağı...
Gel hele bu yan,
Gözüne kaçmasın duman...'
Yemliha oturmuş duvarın dibine.
Hasreti kıldan ince, sevdası atomdan ağır.
Gözleri tenhalaşmış; dalgın...
Gözleri yüreğinin ardına düşmüş, düşmüş canım
Yani sevdası başında.
Koşuyordu Metris'e doğru.
Şu ayaz gecenin çakır rüzgarı,
Başıboş dolaşıyordu Metris'in avlusunu.
Duvardan atlamış sarmaşığa tutunup, tırmandı Yemo.
Apo, Haydar, Fatih ve Hasan'ın uzattıkları kızıl bandı alarak Bayrampaşa'ya geri döndü.

Longing for Nurhak

The mountains of Nurhak are mist, smoke, and ice.
If the wind touches me, I tear my soul,
Sharp and pointy are its azure rocks.
'Come on, brother, the tobacco is thin-stringed. Zılfo the Outlaw's fire...
Come on, this side,
May the smoke not get in your eyes...'
Yemliha sat by the wall.
Her longing is thinner than a hair, her love is heavier than an atom.
Her eyes have become lonely; absent-minded...
Her eyes have fallen behind her heart, fallen my dear
Meaning her love is on her mind.
She ran towards Metris.
This freezing night's bitter wind,
It wandered aimlessly in the courtyard of Metris.
Jumping over the wall, Yemo climbed up holding onto the ivy.
Taking the red ribbon that Apo, Haydar, Fatih and Hasan handed her, she returned to Bayrampaşa.