Текст и перевод песни Guus Meeuwis - De Verloren Overwinning

De Verloren Overwinning

Ben door mijn excuses heen
Alles ging zo vlug
En nu de rook is opgetrokken
Zit ik hier en kijk ik terug

Dit was het leven
Voor dit leven
Ik was Rome voor de val

Ben naar boven toe geklommen
Op elke tree gebalanceerd
Door de regen heen gezwommen
Onderweg zoveel geleerd

Dit was het leven
Voor dit leven
Ik was Rome voor de val

Je kan alleen maar zwijgen aan het eind van een lied
Je wil alleen maar lachen aan het eind van een traan
Je kan alleen maar blijven als je ooit bent afgegaan
'k Had er niets van willen missen, ook al heeft het gekost
Op de klim omhoog gelost
Net als ik denk dat er niemand, niemand op me wacht
Dan help jij me door de nacht
Help jij me door de nacht

De verloren overwinning
Het wapen werd een medicijn
Altijd maar weer iets anders willen
Om aan het eind dezelfde te zijn

Dit was het leven
Voor dit leven
Ik was Rome voor de val

Je kan alleen maar zwijgen aan het eind van een lied
Je wil alleen maar lachen aan het eind van een traan
Je kan alleen maar blijven als je ooit bent afgegaan
'k Had er niets van willen missen ook al heeft het gekost
Op de klim omhoog gelost
Net als ik denk dat er niemand, niemand op me wacht
Dan help jij me door de nacht
Help jij me door de nacht

Help jij me door de nacht

Потерянная победа

У меня кончились оправдания,
Всё произошло так быстро.
И теперь, когда дым рассеялся,
Я сижу здесь и оглядываюсь назад.

Это была жизнь
Перед этой жизнью.
Я был Римом до падения.

Я поднялся наверх,
Балансируя на каждой ступеньке,
Проплыл сквозь дождь,
Столькому научился на этом пути.

Это была жизнь
Перед этой жизнью.
Я был Римом до падения.

Можно только молчать в конце песни,
Хочется только смеяться в конце слёз.
Можно только остаться, если ты однажды упал.
Я бы ничего не хотел упустить, даже если это стоило мне
Разбитых надежд на пути наверх.
И как раз тогда, когда я думаю, что никто, никто меня не ждёт,
Ты помогаешь мне пережить эту ночь,
Помогаешь мне пережить эту ночь.

Потерянная победа,
Оружие стало лекарством.
Всё время хотеть чего-то другого,
Чтобы в конце концов остаться прежним.

Это была жизнь
Перед этой жизнью.
Я был Римом до падения.

Можно только молчать в конце песни,
Хочется только смеяться в конце слёз.
Можно только остаться, если ты однажды упал.
Я бы ничего не хотел упустить, даже если это стоило мне
Разбитых надежд на пути наверх.
И как раз тогда, когда я думаю, что никто, никто меня не ждёт,
Ты помогаешь мне пережить эту ночь,
Помогаешь мне пережить эту ночь.

Помогаешь мне пережить эту ночь.