Текст и перевод песни Guus Meeuwis - Hoe Ik Lopen Moet

Hoe Ik Lopen Moet

Met m'n ogen zag ik beelden
Die te erg voor woorden waren
En ik zou er veel voor geven
Om ze de jouwe te besparen

Maar ik zou gewoon niet weten
Hoe ik dat bereiken kan
Ik b en zelf nog maar een jongen
Ook al lijk ik al een man

Jij kijkt naar een blauwe lucht
Want jij hebt onbewolkte dromen
En ik zie de donderwolken
Langzaam deze kant uit komen

En je mag van mij verwachten
Dat ik jou naar huis zal dragen
Ook al weet ik niet het antwoord
Op jouw doodgewone vragen

Misschien ben ik te klein
Om jou groot te kunnen brengen
Want ik ken jouw angst en twijfel zelf zo goed
En hoe moet ik jou nou leren
Wat de beste weg naar huis is
Als ik zelf niet eens weet hoe ik lopen moet

Soms heb ik mijn handen vol
De dag daarop zijn ze weer leeg
En ik dank elke dag de hemel
Voor de dag dat ik jou kreeg

En ik zie je buiten spelen
Jij zwaait zorgeloos naar mij
Dus ik kan van wie iets leren
Ik van jou, of jij van mij

Aahh, misschien ben ik te klein
Om jou groot te kunnen brengen
Want ik ken jouw angst en twijfel zelf zo goed
En hoe moet ik jou nou leren
Wat de beste weg naar huis is
Als ik zelf niet eens weet hoe ik lopen moet

Aahh, misschien ben ik te klein
Om jou groot te kunnen brengen
Want ik ken jouw angst en twijfel zelf zo goed
En hoe moet ik jou nou leren
Wat de beste weg naar huis is
Als ik zelf niet eens weet hoe ik lopen moet

En alles wat ik zeker weet, is dat ik van je hou
En dat ik door het vuur zal gaan, voor jou
En ik hoop dat dat genoeg ik
Want veel meer kan ik niet geven
Dan hele diepe liefde, alles voor jou

En ik hoop dat dat genoeg is
Want veel meer kan ik niet geven
Dan hele diepe liefde, alles voor jou
Alles voor jou

Как мне идти

Моими глазами я видел картины,
Которые слишком ужасны, чтобы их описать словами.
И я бы многое отдал,
Чтобы уберечь тебя от них.

Но я просто не знаю,
Как мне этого добиться.
Я сам еще только юноша,
Хотя и выгляжу как мужчина.

Ты смотришь на голубое небо,
Потому что у тебя безоблачные мечты.
А я вижу грозовые тучи,
Медленно приближающиеся к нам.

И ты можешь ожидать от меня,
Что я понесу тебя домой на руках.
Даже если я не знаю ответа
На твои простые вопросы.

Может быть, я слишком мал,
Чтобы вырастить тебя большой.
Ведь я так хорошо знаю твои страх и сомнения.
И как мне научить тебя,
Какой дорогой лучше идти домой,
Если я сам не знаю, как мне идти?

Иногда мои руки полны,
На следующий день они снова пусты.
И каждый день я благодарю небеса
За тот день, когда ты появилась в моей жизни.

И я вижу, как ты играешь на улице,
Ты беззаботно машешь мне.
Так кто же у кого может учиться,
Я у тебя, или ты у меня?

А-а, может быть, я слишком мал,
Чтобы вырастить тебя большой.
Ведь я так хорошо знаю твои страх и сомнения.
И как мне научить тебя,
Какой дорогой лучше идти домой,
Если я сам не знаю, как мне идти?

А-а, может быть, я слишком мал,
Чтобы вырастить тебя большой.
Ведь я так хорошо знаю твои страх и сомнения.
И как мне научить тебя,
Какой дорогой лучше идти домой,
Если я сам не знаю, как мне идти?

И все, в чем я уверен, это то, что я люблю тебя.
И что я пройду сквозь огонь ради тебя.
И я надеюсь, что этого достаточно,
Потому что я не могу дать тебе больше,
Чем глубокую любовь, все для тебя.

И я надеюсь, что этого достаточно,
Потому что я не могу дать тебе больше,
Чем глубокую любовь, все для тебя.
Все для тебя.