Текст и перевод песни Guus Meeuwis - Tranen Gelachen (Live)

Tranen Gelachen (Live)

De regen verpest een middag in maart,
Tenminste dat had ze gedacht.
Maar ik heb in mijn hoofd nog wat zonlicht bewaart,
Dus ik ben de laatste die lacht.

Met zonder jas stap ik naar buiten.
Begin ik mijn tocht vol goede moed.
Ik moet me inhouden niet te gaan fluiten.
Zo loop ik de zon tegemoet.

Vandaag zie ik m'n vrienden van vroeger.
Gewoon om te zien of er ergens iets zit.
Van die jongens in ons die nergens om vroegen.
Die niet wilde weten wat zwart was of wit.

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan,
En tenslotte tevreden... het licht uitgedaan.

Ik wordt begroet met een klap op m'n schouder.
Hoe is het met jou is de grap eerste klas.
Hier in dit licht zijn we nauwelijks ouder.
Even een stilte dan lachen we pas.

Één voor één een druppel te binnen.
De mannen van toen veranderen nooit.
Maar toch is er nog zoveel nieuws te verzinnen.
De mannen van toen veranderen nooit.

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan,
En tenslotte tevreden... het licht uitgedaan.

De sterren voorspellen een ochtend in maart die fluistert de Lente begint
En ik kan hier op dit uur geen taxi meer krijgen.
Maar dat maakt me niet uit, de Lente begint.

Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan
En tenslotte tevreden... het licht uitgedaan.
Ik heb tranen gelachen, onnozel gedaan
En tenslotte tevreden... het licht uitgedaan.
Het licht uitgedaan.

До слез смеялись (Live)

Дождь портит этот мартовский день,
По крайней мере, ты так думала.
Но я сохранил в своей голове немного солнечного света,
Так что я буду смеяться последним.

Я выхожу на улицу без пальто.
Начинаю свой путь с боевым настроем.
Я еле сдерживаюсь, чтобы не начать насвистывать.
Так я иду навстречу солнцу.

Сегодня я увижу своих старых друзей.
Просто чтобы узнать, как у них дела.
Тех самых парней, которые ни о чем не просили.
Которые не хотели знать, что такое черное и белое.

Я смеялся до слез, дурачился,
И, в конце концов, довольный... выключил свет.

Меня приветствуют хлопком по плечу.
«Как дела?» - первоклассная шутка.
В этом свете мы кажемся едва постаревшими.
Небольшая пауза, и мы начинаем смеяться.

Один за другим, мы заходим внутрь.
Эти парни никогда не меняются.
Но все же у нас есть столько всего, о чем можно рассказать.
Эти парни никогда не меняются.

Я смеялся до слез, дурачился,
И, в конце концов, довольный... выключил свет.

Звезды предсказывают мартовское утро, которое шепчет: «Наступает весна».
И я не могу сейчас поймать такси.
Но мне все равно, ведь наступает весна.

Я смеялся до слез, дурачился,
И, в конце концов, довольный... выключил свет.
Я смеялся до слез, дурачился,
И, в конце концов, довольный... выключил свет.
Выключил свет.