Текст и перевод песни Gülben Ergen - Bu Benim Hayatım

Bu Benim Hayatım

Sevgilim, sen bu satırları okuduğunda ben gitmiş olucam
Çok demode biliyorum, ama daha iyisini bulamadım
Mektup yazmayı da unutmuşum
Konuşmaya da cesaret edemedim
"Ayrılığı yüzüme gözüme bulaştırırım" diye
Lakin kim bilir kaç hayattan hatıra
Kolye gibi boynumda taşıdığım
Sorgulamadan gövdemin bi' parçası gibi alıştığım
O görünmez zincir koptu
Meğer maviymiş gökyüzü
Elbette içerde inceden bi' sızı
Hep bi' suçluluk duygusu, hep bi' korku
Sandığımdan zormuş kazı
Üstüme biçilen elbise, adıma seçilmiş hayat
İyiliğim için buyrulmuş çivili bi' taht
Dağıldılar toz gibi hafif
Ve gülümsedi aynadaki muhalif
Dedi ki rahat "Kurgu bunlar
Biz değiliz bu uyduruk tarif"
Sevgilim ben gittim, beni affet
İki gözüm iki çeşme hakikaten
Ya aşk gibi aşk olacak dibine kadar
Ya bu kalp seve seve yalnızlığa talip
Bu benim hikâyem, benim hayatım
Sevdaysa sevda, çıktı ok yaydan
İnişleriyle, çıkışlarıyla
Kavgaysa kavga, hodri meydan
Ah be ayrılık yine mi, yine mi sen?
Bitirdin beni, bi' düş yakamdan
Hep mi bi' aşk acısı karadan, denizden?
Elveda sevgilim, taşınıyorum senden
Çıktım yola, ne esaslı macera
Burdan dönüş yok artık, rastgele
Topladım dağılan parçalarımı
Birleştiririm nasıl olsa ara ara
Bu benim hikâyem, benim hayatım
Sevdaysa sevda, çıktı ok yaydan
İnişleriyle, çıkışlarıyla
Kavgaysa kavga, hodri meydan
Bu benim hikâyem, benim hayatım
Sevdaysa sevda, çıktı ok yaydan
İnişleriyle, çıkışlarıyla
Kavgaysa kavga, hodri meydan

This Is My Life

My love, by the time you read these lines, I'll be gone
I know it's very old-fashioned, but I couldn't find anything better
I've even forgotten how to write letters
And I didn't have the courage to talk
"I'll ruin the separation with my tears and snot"
But who knows how many memories from a lifetime
That I've carried around my neck like a necklace
That I've gotten used to, like it's a part of my body
That invisible chain has broken
The sky is blue, it seems
Of course, there's a slight ache inside
Always a sense of guilt, always a fear
It's harder than I thought to excavate
The dress that was tailored for me, the life that was chosen for me
The studded throne that was commanded for my own good
They scattered like dust, so light
And the dissenter in the mirror smiled
Said in relief, "These are fabrications
We are not these fictitious creations"
My love, I'm gone, forgive me
My eyes are really fountains of tears
Either it'll be love like love, all the way
Or this heart will willingly choose loneliness
This is my story, my life
If it's love, then it's love, the arrow has been shot
With its ups and downs
If it's a fight, then it's a fight, bring it on
Oh, separation, is it you again, is it you again?
You've finished me off, get off my back
Must it always be a love ache, by land and by sea?
Farewell, my love, I'm moving on from you
I've set off on a journey, what a grand adventure
There's no turning back now, come what may
I've gathered up my scattered pieces
I'll put them back together, bit by bit
This is my story, my life
If it's love, then it's love, the arrow has been shot
With its ups and downs
If it's a fight, then it's a fight, bring it on
This is my story, my life
If it's love, then it's love, the arrow has been shot
With its ups and downs
If it's a fight, then it's a fight, bring it on