Текст и перевод песни Habib - Pariya

Pariya

یکی بود،یکی نبود، زیر گنبد کبود
لخت و عور ،تنگ غروب،سه تا پری نشسته بود
پری ها گشنتونه، پری ها تشنتونه
پری هاخسته شدین، مرغ پر بر بسته شدین
چیه این های هایتون،گریتون وای وایتون
پری ها هیچی نگفتن،زار و زار گریه می کردن
مثل ابرای بهار گریه می کردن پری ها
چتون زار می زنین توی این صحرای دور
توی این تنگ غروب
نمیگین برف میاد، نمیگین بارون میاد
نمیگین گرگه میاد می خوردتون
امشب تو شهر چراغونه
مردم ده مهمون مان / با دنب و دنب شهر میان
دایره و دنبک می زنن / می رقصن و می رقصونن
غنچه خندون می ریزن / نقل بیابون می ریزن

های می کشن / هوی می کشن
پری های نازنین

Pariya

There was once, there was not, under the blue dome
Naked and bare, at the narrow sunset, three fairies were sitting
Fairies, are you hungry, fairies, are you thirsty
Fairies, you are tired, your flying birds are tied
What is this howling of yours, your crying and wailing
The fairies said nothing, they cried bitterly
Like the clouds of spring, the fairies were crying
Why are you crying so much in this distant desert
In this narrow sunset
Don't you say it's going to snow, don't you say it's going to rain
Don't you say the wolf will come and eat you
Tonight there are city lights
The people of the village are our guests / they come with their tambourines in rows
They play the drum and tambourine / they dance and make others dance
They scatter blooming buds / they scatter the desert's seeds

They heave sighs / they cry out
Lovely fairies