Текст и перевод песни Habib - Shaame Ghariban

Shaame Ghariban

نماز شام غریبان چوگریه آغازم
به مویه های غریبانه قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
نماز شام غریبان چوگریه آغازم
به مویه های غریبانه قصه پردازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی زخاک شیرازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از که کنم خانگی است غمازم

Prayer of the Outcast

As I begin the Prayer of the Outcast with tears,
In mournful laments, I tell my tales of woe.
Remembering my love and home, I weep bitterly,
Wishing to abandon the world and its ways.
As I begin the Prayer of the Outcast with tears,
In mournful laments, I tell my tales of woe.
The air of my beloved's home is the water of my life,
Oh, gentle breeze, bring me a breath from the soil of Shiraz.
By God's grace, my companion on the path,
I will hoist the flag of the tavern once more.
My tear has come and revealed my fault to my face,
To whom shall I complain? My sorrow is my betrayer.