Текст и перевод песни Habib - Shame Ghariban - Original Mix

Shame Ghariban - Original Mix

نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از که کنم خانگی است غمازم، خانگی است غمازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از که کنم خانگی است غمازم، خانگی است غمازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه...

Shame Ghariban - Original Mix

When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger, I make my tale
In memory of my friend and my homeland, I weep so bitterly
That I banish from the world the ways and customs of travel
When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger, I make my tale
The air of my friend's home is the water of my life
Oh breeze, bring me a breath of air from the soil of Shiraz
Oh God, help me, O companion of my path, that I
May once again raise the flag in the tavern
My tears came and told me my faults face to face
To whom shall I complain? My sorrow is at home, my sorrow is at home
When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger, I make my tale
When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger, I make my tale
In memory of my friend and my homeland, I weep so bitterly
That I banish from the world the ways and customs of travel
When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger, I make my tale
The air of my friend's home is the water of my life
Oh breeze, bring me a breath of air from the soil of Shiraz
Oh God, help me, O companion of my path, that I
May once again raise the flag in the tavern
My tears came and told me my faults face to face
To whom shall I complain? My sorrow is at home, my sorrow is at home
When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger, I make my tale
When the evening prayer of the strangers begins, I weep
With the lamentations of a stranger...