Текст и перевод песни Habib - Shame Ghariban

Shame Ghariban

نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از که کنم خانگی است غمازم، خانگی است غمازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از که کنم خانگی است غمازم، خانگی است غمازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه، قصه پردازم
نماز شام غریبان چو گریه آغازم
به مویه های غریبانه...

Shame Ghariban

When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story with foreign mourning.
In memory of my friend and home, I cry so bitterly
That I abandon all customs of travel in the world.
When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story with foreign mourning.
The air of my friend's home is the water of life for us.
Oh, morning breeze, bring a breath from the soil of Shiraz.
Oh, God, help me, oh, companion of my journey,
So that I may raise my flag again in the tavern.
My tears came and told me my faults face-to-face.
To whom can I complain? My sorrow is a home wrecker, my sorrow is a home wrecker.
When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story with foreign mourning.
When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story with foreign mourning.
In memory of my friend and home, I cry so bitterly
That I abandon all customs of travel in the world.
When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story with foreign mourning.
The air of my friend's home is the water of life for us.
Oh, morning breeze, bring a breath from the soil of Shiraz.
Oh, God, help me, oh, companion of my journey,
So that I may raise my flag again in the tavern.
My tears came and told me my faults face-to-face.
To whom can I complain? My sorrow is a home wrecker, my sorrow is a home wrecker.
When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story with foreign mourning.
When I start crying at the evening prayers of strangers,
I tell my story in foreign mourning...